مأمون در نامه ای به حسن بن سهل عامل خود در عراق فرمان داد تا سپاهیان و سرداران و بنی هاشم به نام حضرت رضا (ع) بیعت کنند و قباها و کلاه های سبز بپوشند و پرچم های خود را به رنگ سبز تغییر دهند و همه مردم بغداد را به این کار وادار کنند. حسن بن سهل خبر این نامه را به آگاهی عیسی بن محمد بن ابی خالد، فرمانده لشکر رساند و این مأموریت را به او واگذار کرد طبری، ۱۳۸۷ ق، ج ۸، ص ۵۵۴ و ۵۵۸؛ مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۴۹، ص ۱۲۸ و (۱۵۲) به گفته یعقوبی (بی تا)، ج ۲، ص ۴۴۸ - ۴۴۹) همه سبز پوشیدند مگر اسماعیل بن جعفر بن سليمان بن علی هاشمی که از طرف مأمون عامل بصره بود و مأمون را خلع کرد. اسماعیل از برابر سردار مأمون، عيسى بن يزيد جلودی، گریخت و نزد حسن بن سهل رفت حسن نیز وی را زندانی کرد و سپس نزد مأمون به مرو فرستاد.
مأمون خود نیز جامه سبز پوشید و به فرمان وی نام حضرت رضا (ع) را بر درهم و دینار و طراز جامه ها نوشتند و مقرر شد در همه سرزمینهای اسلامی بر منابر پس از نام مأمون نام امام رضا (ع) در خطبه یاد شود (مسعودی ۱۹۶۵-۱۹۷۹، ج ۴، ص ۳۲۴؛ بیهقی، ۱۳۵۶، ص (۱۷۲)
اگرچه گفته شده است به دستور مأمون نام امام رضا (ع) بر درهم و دینار ضرب شد، اما از حضرت رضا (ع) در جایی دینار دیده و شنیده نشده است. از این رو، می توان گفت مأمون فقط درهم به نام حضرت رضا (ع) زده است (سهیلی خوانساری، ۱۳۵۴، ص ۷۹). این مطلب از گفته ابن حبیب درگذشت ۲۴۵) نیز تأیید میشود (۱۳۹۳ ق، ص ۲۰۱). روی این سکه ها نام امام به صورت الامير الرضا وليعهد المسلمين على بن موسی در کنار نام مأمون و ذوالریاستین آمده و در شهرهای مرو سمرقند نیشابور محمدیه (ری)، اصفهان و ولایت فارس ضرب شده است سرفراز و آورزمانی، ۱۳۸۳، ص ۱۷۲-۱۷۳). تاریخ ضرب آنها ۲۰۲-۲۰۷ ق است که نشان میدهد پس از وفات امام هم چنان سکه به نام ایشان زده اند سهیلی خوانساری ۱۳۵۴ ، ص ۷۸-۷۹) روی درهم های عباسی که در عراق به ویژه بغداد ضرب شده، نام یا لقب حضرت رضا (ع) دیده نمیشود و این احتمالاً به سبب شورش مردم عراق بر ضد مأمون بوده است ناهض، بی تا، ص ۹۶).
به روایت ابن حبیب (۱۳۹۳) ق، ص (۲۰۱) کسانی به عنوان ریاست شرطه (پلیس) و خرس (حفاظت و نگهبانی و حجابت (پرده داری) امام رضا (ع) منصوب و فرزند او حضرت جواد (ع)) به عنوان جانشین آن حضرت تعیین شدند.