جامه سبز

رنگ سبز رنگ جامه علویان بود آنها بدین رنگ شناخته میشدند و شعارشان این بود جامه سبز کسوت اهل بهشت میباشد؛ که خداوند در قرآن میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَن أَحْسَنَ عَمَلاً. أُولئِكَ لَهُم جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ يُحَلُّونَ فِيهَا مِن أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ يَلْبِسُونَ ثِياباً خُضراً مِّن سُندُسٍ وَ أَسْتَبْرَقٍ مُتَّكِثِينَ فِيهَا عَلَى الأَرائِكَ نِعْمَ الثَّوابُ وَحَسُنَت مرتفقاً. تحقیقا آن کسانی که ایمان آورده اند و اعمال شایسته و نیکو به جای می آورند، البته ما پاداش و مزد کسی را که کار شایسته و نیکو بجای آورد، ضایع نخواهیم نمود از برای ایشان بهشتهای جاویدان است که در زیر درختان سر بهم آورده آنها نهرهایی در جریان است. آنها در این بهشت ها به زیورهایی از دستبندهای طلا آراسته میشوند و لباسهای سبز فام از سندس و استبرق ( عالی ترین نوع  از دیبا و حریر میپوشند و بر روی تخت ها تکیه می زنند خوب پاداشی است و نیکو محل تکیه زدن بر مرفق و آرمیدن بر اریکه و تخت. (۱)(سوره کهف ، آیه ۳۱و ۳۰ )

آن هنگام که امام رضا وارد مرو شدند مأمون از روی ریا و تزویر، به تعویض لباس هایش پرداخت. او جامه سیاه را که شعار عباسیان بود از تن درآورد و جامه سبز بر تن نمود (۲) و به استقبال امام آمد.(الامام الرضا وليعهد مأمون، ص ۶۳) این جامه تا زمانی که امام در قید حیات بودند بر تن مأمون بود و بعد از رفتن مأمون به بغداد، او جامه سبز خود را درآورد و هم چون گذشته، جامه سیاه را بر تن کرد. (۳)(به گفته مورخان مأمون چون به بغداد بازگشت پس از گذشت هشت روز و با سه ماه مجدداً جامه سیاه را بر تن کرد.ضحی الاسلام،ج ۳، ص۲۹۶)