حرز امام رضا

«حرز» در لغت به معنی دعاست که برای حفظ و ایمن داشتن جان از جمیع بلایا (شر انس و جن) بر کاغذی نوشته و با خود به همراه دارند. (۵)  (لغتنامه دهخدا)

یاسر خادم می گوید: چون کاروان امام رضا به باغ حمید بن قحطبه رسید، امام لباس های خویش را در آوردند و به حمید (۶) دادند. حمید به کنیز خویش دستور داد تا لباسهای امام را بشوید. مدتی نگذشت که کنیز به سوی حمید آمد و رفعه ای را به او داد و گفت آن را در لباسهای امام یافتم. حمید آن رفعه را به نزد امام الله برد و عرض کرد فدای وجودت شوم کنیزم در لباستان این رقعه را یافت؛ مرا از آن مطلع می سازید؟ امام الله رفعه را گرفتند و فرمودند این رقعه حرزی است که من از خود جدا نمی کنم حمید عرض کرد مرا به آن آشنا میکنید؟ امام فرمود: هر کس این حرز را با خود داشته و آن را حفظ نماید بلا از او دفع میگردد و شیطان ملعون او را نفریبد و از شر او ایمن باشد. آنگاه امام آن حرز را برای حمید خواندند:          ( منظور حمید بن ابی غانم طایی است که در آن زمان به عنوان والی سناباد در باغ منسوب به حمید بن قحطبه ساکن بود. برای اطلاع بیشتر به تیتر واژه حمید بن ابی غانم و حمید بن قحطبه مراجعه شود.)  

بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله إِنِّي أَعُوذُ بِالرّحمنِ مِنك إن كنتُ تقياً أو غير تقى أخذت بالله السميع البصير على سمعک و بَصَرِك لا سلطانِ لَك عَلى وَ لا عَلى سمعى وَلا عَلى بَصَرى ولا على شعرى ولا على بشرى وَلَا عَلى لحمى ولا على دمى وَلا عَلى مُحَى وَ لا عَلى عَصَبِى وَ لا عَلى عِظامى و لا على أهلى و لا على مالي و لا عَلَى مَا رزَقَنى رَبِّی سَتَرتُ بینی و بينك سَتَرَ النَّبوَةِ الَّذى استتر به انبياء الله من سلطان الفراعنة جبرئيل عن يميني و ميكائيل عن يسارى و اسرافيل من وراثى وَ مُحَمَّدٍ صَلَّ الله عَليهِ وَ آلِهِ امامی وَ اللهُ مُطلع على يمنعك عنى و يمنعُ الشَّيْطانِ مَنى اللهُم لا يغلب جهاة اناتك أن يستفزني و يستخفنى اللهم إليك التجات، اللهم إليك التجات، اللهم اليك التجات. (۱) (عيون الاخبار الرضا، ج ۲، باب ۳۹، صص ۳۰۵ و ۳۰۶ ترجمه این دعا در منبع ذکر شده آمده است. )

حرز امام ضامن

مسلمانان شبه قاره هند مطابق یک سنت قدیمی بعد از ولایتعهدی امام رضا در خراسان به بستن حرزی به نام حرز امام ضامن به بازوی مسافران مبادرت می ورزند. این حرز مرکب از یک سکه یا بیشتر که به صورت بازوبند در پارچه دوخته میشود و قبل از سفر به منظور درخواست حمایت و سلامتی از امام رضا به بازوی مسافر بسته میشود. این عمل در میان تمامی مسلمانان شبه قاره هند به طور جدی مرسوم است. معمولاً این سکه ها سکه ۱۰۰ ریالی کشور ایران است که نمای حرم مطهر امام رضا بر آنها نقش شده و توسط زائران هندی و پاکستانی به کشورشان برده می شود و به عنوان تبرک و تیمن و حفظ و بیمه نمودن خود و منازلشان از بلایا آن را نزد خود نگه می دارند. (۲) ( ماهنامه زائر، شماره ۱۰۹، ص ۲۵)