نشانه های امام

حسن بن جهم میگوید روزی در مجلس مأمون عباسی حاضر شدم حضرت علی بن موسى الرضا نیز در آن مجلس تشریف داشتند فقهاء و دانشمندان علم کلام از تمام مذاهب در آنجا بودند گروهی از آن حضرت پرسیدند امامت به چه چیز برای کسیکه ادعا می کند ثابت میشود فرمود :

با دلیل و برهان ثابت میشود پرسش کننده پرسید پس برهان در چیست ؟ فرمود در دانش و استجابت دعا ، پرسید خبر دادن شما از آینده و واقعیات چطوری است فرمود بعهد و پیمانی است که برای ما از رسول خدا بسته شده

سائل پرسید : پس چطور شما از دل مردم خبر میدهید فرمود :

مگر فرمایش پیغمبر بتو نرسیده که فرمود: اتقوا فراسة المؤمن فانه ينظر نبور الله

یعنی بپرهیزید از روشنفکری مؤمن زیرا او بنور خدا نگاه و نظر میکند و می بیند.

سائل عرض کرد: چرا اینحدیث بمن رسیده حضرت فرموده مؤمنی نباشد مگر اینکه بنور خدا می نگرد باندازه ی ایمان خود و بقدر بصیرت و بینائی و علمش و خداوند برای ما امامان و پیشوایان قرار داده باندازه فراست و روشن بینی تمام مؤمنین و خداوند متعال در کتابش میفرماید: ان في ذالك لآيات للمتوسمين

همانا در این امر علامتها و نشانه ها است برای مؤمنین پس اولین مر دروشن فکر و بیدار رسول خدا (ص) است بعد امیر المؤمنین پس از آنحضرت حسن و حسین و امامان و پیشوایان از نسل حسین علیهم السلام تا روز قیامت ناگاه مأمون نگاهی بحضرت رضا کرد و عرض نمود ای ابا الحسن از آنچه خدا بشما عنایت فرموده زیاد تر بفرمائید سپس حضرت رضا فرمود: همانا خدای عز وجل ما را یاری کرده از طرف خودش و هیچکس را مانند ما یاری نکرده مگر رسول خدا را الخ (عیون ج ص)

نشانه ی دوم که جامع همه ی نشانه های است

طالقانی از احمد همدانی از علی بن حسن فضال از پدرش از حضرت ابي الحسن علی بن موسی الرضا (ع) روایت کرده که آن جناب فرمود: برای امام علامات و نشانه هاست ، امام دانشمند ترین مردم دادگر ترین پرهیز کارترین ، برد بار ترین، شجاعترین ، بخشنده ترین، پرستش کننده ترین مردم خدا را میباشد ، امام ختنه شده متولد میشود ، پاك و پاکیزه میباشد هنگام تولد ، از پشت سر می بیند همچنانکه از پیش رو می بیند ، برای امام سایه نیست ) زیرا که نور محض است چنانچه در زیارت جامعه میخوانیم (خلقكم الله انوارا) نورهم که سایه ندارد هر گاه از مادر متولد میشود کفهای دست را بزمین میگذار دصدایش را بلند می کند بشهادت و گواهی خدا و رسولش ، امام محتلم نمیشود چشم امام میخوابد اما دلش بیدار است ، امام حدیث میکند و حدیث هم با و می شود ، زره پیغمبر براندامش راست می آید ، بول و غایط امام دیده نمیشود زیرا که زمین مأمور است آناً بول و غائط او را فرو برد تا کسی نه بیند ، امام از خود مردم به آنان مسلط تر است ، امام بر مردم از پدر و مادرشان مهربانتر است ، امام از تمام مردم در پیشگاه خدا متواضع تر و بیشتر از همه فروتن باشد بوی امام از مشک خوشبوتر باشد، امام از آنچه به مردم دستور داده بازجوئی میکند و از آنچه نهی کرده چشم می پوشد .

دعایش مستجاب است بطوریکه نسبت بستگی دعا کند شق گردد و دو نصف شود در خدمت امام است اسلحه ی رسول خداع الله شمشیر وذو الفقار آن حضرت در محضر امام است کتابیکه نام شیعیان جهان تا روز قیامت در آن نوشته شده و نیز کتاب و صحیفه اینکه نام دشمنانشان تا روز قیامت در آن نوشته شده در دست امام است و در خدمت امام است جامعه که آن جامعه در ازایش هفتاد ذراع است در آن جامعه تمام مسائلی را که بشر و فرزندان آدم به آنها نیازمند و محتاجند می باشد و در خدمت امام جفر اكبر واصغر ، اهاب (اهاب بكسر الف مثل کتاب پوست دباغی شده ایست که بر آن چیزی می نویسند) ما عز و اهاب كبش میباشد در این دو تمام علوم و دانشها گرد آمده حتی حکم خراش که در عضوی از اعضا افتد در این دو کتاب میباشد بطوریکه حکم حد و تازیانه و نصف حد و تازیانه آن  و در خدمت امام است مصحف فاطمه (بحار الانوار ج ۲۵ ص ۱۱۶)

بازهم علامت و نشانه ی امام

قسمتی از حدیث عبدالعزیز بن مسلم که حضرت علی بن موسی الرضا علامات وصفات امام را برایش بیان میکند و میفرماید : همانا امامت مقام پیغمبران و میراث اوصیاء است ، امامت خلافت و جانشینی خدا و رسول خداست مقام امیر المؤمنين است ، میراث حسن و حسین است ، امامت زمام دین و باعث نظام مسلمین است ، صلاح دنیا وعزت مؤمنین است ، ریشه ی با نمو اسلام و شاخه ی بلند آنست با مامت نماز و روزه و حج و جهاد کامل میشود ، زیادی غنیمت و صدقات اجراء حدود و احکام و نگهداری مرزها همه بوسیله ی امام است، امام است که حلال وحرام خدا را حلال و حرام کند حدود خدا را بپای دارد از دین خدا دفاع کند، با دلیل و برهان مردم را بسوی خدا دعوت کند امام همچون خورشید در خشنده استکه نورش عالم را روشن کند تا آنجا که حضرت میفرماید امام آب کوار ای دوران تشنگی است رهبر بسوی خدا و نجات دهنده ی از هلاکت است ، امام علامت و رهنمای گم شد گانست که هر که از او جدا شود هلاک خواهد شد امام ابریست بارنده، بارانی است شتابنده، خورشیدی است نوردهنده سقفی است سایه دهنده زمینی است گسترده چشمه ایست جوشنده امام همدم و رفیق و پدر مهربانست امام برادر است ، مانند مادر دلسوز بكودك است پناه بندگان خدادر حوادث است امام امین خداست در میان آفریدگانش ، حجت او بر بندگان ، جانشین او در بلاد دعوت کننده ی بسوی او ، دفاع کنده ی از حقوق اوست ، امام از گناهان پاک از عیوب بری ، مخصوص بدانش بخویشتن داری نشانه دار است موجب نظام دین و عزت مسلمین است خشم منافقین و تباه کننده ی کافرین است. امام یکتای زمانست کسی بپایه ی او نمیرسد ، دانش دانشمندی با دانش او برابر نیست مانند و نظیر ندارد ، بهمه ی فضائل مخصوص است بی آنکه خودش بطلب فضائل برود و کسب کند بلکه امتیازی است که خدا بفضل و بخشش خود با و عنایت فرموده ، کی قدرت دارد که امام را بشناسد یا بتواند امام را انتخاب کند دور است این ، خردها در اینجا گم گشته ، خویشتن داریها بیراهه رفته ، عقلها سر گردان دیده ها بی نور ، بزرگان كوچك حكيمان متحیر ، متفکرین کوتاه فکر خطیبان درمانده دانایان ،نادان شعرا و امانده ادیبان ناتوان سخنوران و سخندانان در مانده که بتوانند یکی از شئون وفضائل امام را توصيف کنند تمام بعجز و ناتوانی اقرار دارند (کافی ج ۱ ص ۲۰۰ قسمت مختصری از حديث عبد العزيز بن مسلم)