اشاره به شهادت و محل دفن خود

المكان حضرت رضا (ع) در گذر از سناباد به سرای حمید بن قحطبه وارد شدند و به همان محلی که هارون الرشید در آن مدفون بود رفتند، در کنار آن قبر خطی کشیدند و سپس فرمودند: هذِهِ تُرْبَتی و فيها اَدْفَنُ وَ سَيَجْعَلُ اللهُ هَذَا ا الْمَكَانَ مُخْتَلَفَ شيعتي وَ أَهْلِ مَحَبَّتى وَاللهَ ما يَزُورُنِي مِنْهُمْ زَائِرٌ وَلا يُسَلَّمَ عَلَيَّ مِنْهُمْ مُسَلَّمْ إِلَّا وَجَبَ لَهُ غُفْرَانَ اللَّهُ وَ رَحْمَتَهُ بِشَفَاعَتِنا أَهْلَ الْبَيْتِ * این محل تربت و خاک من است و در آن مدفون میشوم و به زودی خدای تعالی این مکان را محل رفت و آمد شیعیان و دوستداران من قرار خواهد داد. سوگند به خدا هیچ زائری از آنها مرا زیارت ننماید و هیچ سلام دهنده ای از آنان بر من سلام نکند مگر اینکه در پرتو شفاعت ما اهل بیت (علی) مشمول آمرزش و رحمت خدا قرار گیرد. *

 آنگاه رو به قبله آوردند و به نماز ایستادند. سپس مشغول دعا شدند. آنگاه به سجده رفتند و پس از گفتن پانصد مرتبه سبحان الله، سربر داشتند. ( عیون، ج ۲، صفحه ۱۳۶ و صفحه ۱۳۷ ناسخ التواريخ، ج ۱۱، صفحه ۲۴۵، منتهی الامال، صفحه ۸۹۴ )

ورود به مرو

حضرت امام رضا (ع) پس از یک مسافرت طولانی و عبور از مکه، بصره اهواز ،فارس نیشابور سناباد و سرخس به مرو رسیدند مسافرتی که در سراسر آن با سخنان گهربار خویش و احادیث پدران بزرگوارش و نیز با روش پیامبر گونه خود در طول سفر سراسر درس توحید و ولایت و امامت و دانشگاهی سیار جهت معرفی تعالیم حیات بخش و اصیل اسلام به جهانیان بود و مذهب شیعه و حقانیت اهل بیت (ع) را بیش از پیش در سرزمین های اسلامی مطرح کرد. مرو که پایتخت کشور اسلامی و شهری پر جمعیت بود یک پارچه آماده استقبال از حضرت رضا (عال شده بود شهر با چراغها و پارچه های رنگی آراسته شده و صفی از انسانها پیر و جوان خرد و کلان و زن و مرد از میدان قصر تا جاده سرخس کشیده شده بود همه ساعتها در انتظار طلوع خورشید از مغرب بودند تا مشرق جانشان محل طلوع شمس الشموس عشق گردد. استقبالی که مرو پیش از آن به خود ندیده بود و پس از آن نیز هرگز ندید. با رسیدن کاروان همراهان امام (ع)، همه دیده ها به سوی کجاوه آن حضرت دوخته شد و مردم در عین تماشا به یکدیگر تبریک میگفتند و مرتب فریاد می زدند: " يا أَهْلَ النَّبِيِّ اَهْلاً وَ مَرْحَباً أَهْلَكَ اللهُ فِي الْجَنَّةِ أَهْلَكَ اللهُ الْخَيْرِ ...." * ای پسر موسی الکاظم (ع) خوش آمدی ای فرزند زهرا (ع) قلب ما را روشن کردی، قدم بر دیده ما نهادی * 

اینها را با ندای رسا فریاد می زدند و سپس بر مطهر سید انبیاء حضرت محمد مصطفى ( ) ، درود . صلى الله عليه می فرستادند. ( زندگانی امام هشتم (ع) عطایی خراسانی صفحه ۹۳ و صفحه ۹۴، به نقل از آفتاب طوس)