اعتراف مأمون به مناقب امام علی

مأمون در نامه ای که از مرو پس از جریان ولایتعهدی و در پاسخ نامه عباسیان به بغداد ارسال داشته مناقبی از حضرت علی بن ابی طالب را بازگو کرده است. از جمله در آن نامه موارد زیر را به عنوان ارزشهای وجودی امام شمرده است: (1) ١ - الحياة السياسية للامام الرضا ۴۵۹ )

·       حمایت و پشتیبانی از پیامبر در همه احوال

ایثار جان در راه حفظ پیامبر در مواقع مختلف؛ مثل ليلة المبيت. (2) ۲ - شبی که مشرکان قصد قتل پیامبر را داشتند و حضرت مأمور شدند تا حضرت علی را جای خود در بستر خوابانده خودشان مکه را به قصد مدینه ترک کنند. )

·       برتری او در میدان جهاد با مشرکان

·       برتری او در شناخت قرآن و احکام الهی.

·       دارا بودن ولایت مطلقه الهیه که در غدیر به او اعطا گردید.

·       باز بودن در خانه علی به مسجد پیامبر در حالی که پیامبر فرمان بستن همه درها را داده بود.

·       فتح خيبر.

·       یکه تاز بودن در جنگ احزاب و نیز قتل عمرو بن عبدود.

·       بستن عقد اخوت و برادری پیامبر با وی.

·       ازدواج با فاطمه دخت گرامی پیامبر

نزول آیاتی از قرآن(3) 3- مثل آية اطعام (سوره دهر آیه (۸)، در شأن او و خانواده اش.

·       حضور او همراه پیامبر در رخدادهایی چون مباهله و .....

علاوه بر آنچه گذشت، نوع برخورد مأمون با علویان و بازگرداندن فدک به فرزندان فاطمه و تفویض ولا یتعهدی به امام رضا، که هیچ یک از این دو حرکت وی در عصر دیگر زمامداران اموی و عباسی سابقه نداشته، داستان تشیع مأمون را در ذهن ساده ناآگاهان قوت بخشیده است.