توکل به خدا

از حضرت سؤال شد که حد توکل چیست ؟ حضرت فرمودند :

أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ .(تحف العقول : ص ۴۶۹)

این که از هیچ کس به غیر از خدا نترسی .

یعنی ، هر کسی که واقعاً توکل به خدا داشته باشد ، هیچ گاه از کسی به غیر از خدا و اهمه ای ندارد و در تمام مراحل ، هدف او جلب رضایت خداست؛ زیرا ایمان دارد به این که اگر توکل او در حقیقت بر خدا باشد، خداوند او را بس است و به هیچ غیری نیاز ندارد؛ چنانچه خداوند متعال در قرآن می فرماید:

فَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ﴾ . (سوره طلاق : آیه ۳)

هر کسی به خدا توکل کند خدا او را کفایت میکند .

از حضرت درباره این آیه شریفه از حضرت سؤال شد فرمودند :

التَّوَكُلُ دَرَجَاتٌ ، مِنْهَا أَنْ تَشِقَ بِهِ فِي أَمْرِكَ كُلِّهِ فِيمَا فَعَلَ بِكَ . فَمَا فَعَلَ بِكَ كُنْتَ رَاضِياً ، وَتَعْلَمَ أَنَّهُ لَمْ يَأْلُكَ خَيْراً وَنَظْراً وَتَعْلَمَ أَنَّ الْحُكْمَ فِي ذَلِكَ لَهُ ، فَتَتَوَكَّلَ عَلَيْهِ بِتَفْرِيضِ ذَلِكَ إِلَيْهِ وَمِنْ ذَلِكَ الإيمَانُ بِغُيُوبِ اللَّهِ ، الَّتِي لَمْ يُحِطْ عِلْمُكَ بِهَا ، فَوَ كَلْتَ عِلْمَهَا إِلَيْهِ وَإِلَى أَمَنَائِهِ عَلَيْهَا وَوَثِقْتَ بِهِ فِيهَا وَفِي غَيْرِهَا

توکل درجاتی دارد یکی از آن درجات این است که در جمیع امور خود در آنچه که خداوند با تو میکند ، اعتماد کنی و هر کاری با تو کرد خشنود و راضی باشی و بدانی که در خیر خواهی و توجه به تو کوتاهی نمیکند و بدانی که حکمت و صلاح در همان بوده که انجام شده است و با واگذاری امور به او بر او توکل کنی و دیگر این که به علوم غیبی الاهی که علم تو به آن احاطه ندارد، ایمان و اعتقاد داشته باشی و علم به آن امور را به او و به امنای او واگذار نمایی و در آن امور غیبی و غیر از آنها بر او اعتماد کنی . ( تحف العقول : ص ۴۶۸ )