نماز اول وقت در همه حال
در یکی از این مجالس مناظرات امام رضا، «عمران صابی که از فحول دانشمندان بود در مجلس حاضر شد و در حضور مأمون درباره توحید خدا با امام رضا به بحث پرداخت هر سوالی که مطرح میکرد امام با استدلال محکم جواب او را می داد، بحث و مناظره به اوج خود رسیده بود و کاملاً داغ شده بود، در همین هنگام وقت ظهر فرا رسید.
امام رضا هماندم به یاد نماز افتاد و به مأمون فرمود:
الصَّلَاةُ قَدْ حَضَرَتْ
وقت نماز فرا رسید.
عمران صابی گفت:
يَا سَيِّدِي لَا تَقْطَعْ عَلَى مَسْأَلَتِي فَقَدْ رَقَّ قَلْبِي:
ای آقای من دنباله بحث و بررسی و پاسخ به سؤال مرا قطع نکن بنشین بعد از پایان بحث برای نماز برو)، همانا دلم سوخت و فرو ریخت
امام رضا (تحت تأثیر احساسات عمران صابی قرار نگرفت و نماز اول وقت را فدای بحث و بررسی نکرد و با کمال قاطعیت فرمود:
نُصَلَّى وَ نَعُودُ:
نماز را انجام می دهیم و باز می گردیم.
امام رضا با همراهان برخاستند و نماز را خواندند، و پس از نماز به همان مجلس بازگشته و به بحث و بررسی ادامه دادند. ) عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۷۲ (