رعایت ادب

با گفتارش دل کسی را هرگز نمیرنجاند و سخن کسی را قطع نمی کرد. ما رأیت ابا الحسن الرضا جفا احداً بكلمه قط و لا رأيته قطع على أحد كلامه حتى يفرغ منه(عيون اخبار الرضا الله ج ٢ ص ١٨٤ - المناقب ج ٤ ص ٣٦٠) هرگز ندیدم که علی بن موسى الرضا با سخن خود در حق کسی جفا کند و نیز مشاهده نکردم سخن کسی تمام نشده حرفش را قطع کند و ناتمام بگذارد.

هیچ نیازمندی را تا حد امکان رد نمی کرد؛ و ما رة احداً عن حاجة يقدر عليها : (عيون اخبار الرضا ج ۲ص ١٨٤) هرگاه می توانست نیازی را برآورده سازد، نیازمند را بی پاسخ نمی گذاشت.

 پای خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمی کرد؛ و لا مد رجله بين يدى جليس له قط(عيون اخبار الرضاء الله ج . ٢ ص . ١٨٤ المناقب ج ٤ ص ٣٦٠) در برابر دیگران که مقابلش نشسته بودند هرگز پایش را دراز نمی کرد.

 در حضور دیگران به دیوار تکیه نمیزد؛ و لا اتكى بين يدى جليس له قط (عيون اخبار الرضا ل ج ٢ ص ١٨٤ - المناقب ج ٤ ص ٣٦٠) وقتی در برابرش کسی نشسته بود - به احترام او - به دیوار یا متکا تکیه نمی داد.

 هرگز دیده نشد که آب دهان بیرون اندازد؛ و لا رأيته تفل قط ( عيون اخبار الرضاء ج ٢ ص ١٨٤)و ندیدم آن حضرت را که آب دهان در منظر دیگران فرو افکند.

 از خدمتکاران و میهمانان میخواست تا وقتی مشغول خوردن هستند به احترام ورود وی از جا برنخیزند؛ قال لنا ابو الحسن : «ان قمت على رؤوسكم انتم تأكلون فلا تقوموا حتى تفرغوا» و لربما دعا بعضنا فيقال له: هم يأكلون، فيقول: دعهم حتى يفرغوا امام رضا الله به ما فرمود: هرگاه در جمع شما حاضر شدم و شما مشغول غذا خوردن بودید از جای برنخیزید چه بسا آن حضرت به یکی از ما کاری داشت و ما را فرامی خواند. به ایشان گفته میشد که فرد مورد نظر شما مشغول غذا خوردن است امام می فرمود به او کاری نداشته باشید تا از غذا خوردن فارغ شود.