امیدها و آرزوهایمان را در ظرفی مشترک بریزیم
خورشید راه
امام رضا (ع) دوشیزگان همچون میوه ی درخت اند. میوه چون برسد برای آن چاره ای جز چیدن نباشد و گرنه آفتاب و باد آن را تباه میکند. دوشیزگان نیز هرگاه به مرحله ی رشد برسند، آنان را گریزی جز شوهر دادن نباشد و گرنه از گمراهی ایمن نخواهند بود (علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۷۸)
ارمغان نور
ازدواج پیمانی است که با دیگر پیمانها و قراردادهای اجتماعی تفاوتی جدی دارد؛ زیرا در آن نیازهای طبیعی غریزی عاطفی و امنیتی انسان مطرح است. دو انسانی که اراده کرده اند تا همه ی امیدها و آرزوهای خویش را در ظرف زندگی مشترک بریزند و آیینه ی تمام نمای خوشیها و ناخوشیهای یکدیگر باشند. ازدواج پیمانه ای عجین شده از همدلی یکرنگی و محبت است.