نماز باران

در یکی از سالهای ولایت عهدی علی بن موسى الرضا عليه السلام خشک سالی خراسان را فرا گرفت و مدتی باران نبارید به گونه ای که مردم هراسان و وحشت زده بودند؛ بعضی هم از این جریان سوء استفاده نموده و احیاناً آن را به بدشکو می قدم و پذیرفتن ولایت عهدی امام علیه السلام تعبیر نمودند.

در چنین موقعی مأمون از حضرت رضا علیه السلام درخواست کرد که نماز استسقا بخواند و از خداوند متعال طلب رحمت نماید.

حضرت علی بن موسى الرضا عليه السلام پذیرفته و دستور فرمودند ؛ که مردم سه روز روزه بگیرند و روز سوم که روز دوشنبه بود با جمعیت انبوهی به بیابان رفتند و بر منبری قرار گرفته و دست به دعا برداشته و عرض کردند بار پروردگارا تو حق ما اهل بیت را بر مردم بزرگ و با اهمیت شمردی و همانگونه که دستور داده ای آنها به ما دست توسل زده و امیدوار فضل و رحمت تو هستند و چشم به احسان و نعمت تو دارند. پروردگارا، باران رحمت بر آنان نازل فرما و در این عنایت خود، تأخیر مفرما مگر به اندازه ای که مردم به خانه های خود بازگردند.

یکباره آسمان دگرگون شد و قطعات ابر به یکدیگر رسید و بلافاصله پس از این که مردم به خانه های خود رسیدند ، صدای غرش رعد و برق برخاست و باران بسیاری بارید و همه جا را سیراب کرد. ( مناقب ابن شهر آشوب : ج ۴ ص ۳۷۰  )