خلوص نیت

على بن موسى الرضا علیه السلام در باب اهمیت اخلاص می فرماید: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً ، إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ .(عيون اخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۶۹)

هیچ بنده ای نیست که چهل روز برای خدا مخلص شود مگر این که چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری شود.

یعنی ، خلوص نیت و اخلاص در عمل آن چنان اثری دارد که اگر شخصی حتی چهل روز نیتش در اعمال صرفاً رضای خدا باشد و هیچ گونه شائبه ای در نیت درونی او نباشد، خداوند چشمه هایی از حکمت بر زبان او جاری میکند و اهمیت حکمت آن است که در دنیا انسان را در جمیع مراحل موفق و پیروز می گرداند ؛ زیرا شخصی که حکمت بر قلب و زبانش جاری شود راه صحیح و غیر صحیح را به خوبی تشخیص میدهد. بعلاوه کلام او کلامی نافذ و موثر خواهد بود؛ لذا هم در زندگی و سرنوشت خودش موفق و پیروزمندانه است و هم نظر و کلام او در سرنوشت دیگران اثر مثبت خواهد داشت ؛ بنابراین حکمت موجب رستگاری انسان و اطرافیان او در دنیا و آخرت خواهد شد.