تقديرات الاهي

امام هشتم علیه السّلام در باب تقدیر و تدبیر الاهی می فرماید :

إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ قَدَّرَ الْمَقَادِيرَ وَدَبَّرَ التَّدَابِيرَ ، قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ بِأَلْفَيْ عَامٍ . (عيون اخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۳۱.)

همانا خداوند متعال تقدیر و محاسبات خود را مقدر فرمود و تدارک دید تدابیر و نظریات خود را دو هزار سال قبل از این که آدم را خلق نماید .

و اما نکته آموزنده و ظریفی که از این فرمایش حضرت استفاده میشود این است که اگر قرار باشد سرنوشت ما ، قبل از خلقت خود ما معین شده باشد، پس چه معنا دارد که ما به لحاظ جلب توجه و رضایت جمله ای از آدمیان و یا به خاطر خواسته های درونی خود و فزونی طلبی های پوچ و بی محتوا همواره در کسب مال و مقام و هرگونه امتیازهای مجازی دنیوی آن قدر حلال و حرام و حق و ناحق کنیم و آنچه را که مشیت الاهی بوده که از راه حلال به آن برسیم ، خود را گرفتار کرده و از راه حرام به آن نائل شویم؟

مثال آن داستان معروفی است که علی بن ابی طالب عليه السلام مرکب خود را برای لحظاتی به شخصی سپردند و به عنوان انعام دو در هم برای او در نظر گرفتند ، ولی زمانی که مراجعت نمودند ، ملاحظه فرمودند که آن شخص دهانه افسار مرکب را دزدیده است و بعد از پیگیری معلوم شده که آن افسار را به دو در هم فروخته و حضرت فرمودند: این دو در همی را که من میخواستم با رضایت و به صورت حلال به او برسانم، او از راه حرام کسب نمود.