عاقبت به خیری

از امام علی بن موسى الرضا عليه السلام درباره عاقبت به خیری روایت شده است که:

كَتَبَ الصَّادِقُ عليه السلام إِلَى بَعْضِ النَّاسِ : إِنْ أَرَدْتَ أَنْ يُخْتَمَ بِخَيْرٍ عَمَلُكَ حَتَّى تُقْبَضَ ، وَأَنْتَ فِي أَفْضَلِ الْأَعْمَالِ ، فَعَظِمْ لِلَّهِ حَقَّهُ ، أَنْ لا تَبْذُلَ نَعْمَاتَهُ فِي مَعَاصِيهِ ، وَأَنْ تَغْتَرَ بِحِلْمِهِ عَنْكَ ، وَأَكْرِمْ كُلَّ مَنْ وَجَدْتَهُ يَذْكُرُ مِنَّا ، أَوْ يَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا ، ثُمَّ لَيْسَ عَلَيْكَ صَادِقاً كَانَ أَوْ كَاذِباً ، إِنَّمَا لَكَ نِيَّتُكَ وَعَلَيْهِ كَذِبُهُ .

امام صادق علیه السلام به بعضی از مردم در نامه ای نوشتند : اگر می خواهید اعمال و زندگی شما ختم به خیر شود و در حالی که مشغول انجام دادن بهترین اعمال هستید، قبض روح شوید ، پس حق خداوند متعال را بزرگ شمرده و نعمتهای او را در عصیان الاهی و گناهان صرف نکنید و در برابر حلم او نسبت به شما و اعمالتان مغرور نشوید . ) و این زمانی است که شما اعمالی را مرتکب میشوید که مستحق عذاب خواهید شد، ولی خداوند صبور است فرصت میدهد پس نباید در این فرصت ها به گمان این که عمل شایسته ای مرتکب شده اید ، غافل شده و مغرور شوید ) .

و همچنین هر کس را پیدا کردید که ذکر ما خانواده را بگوید و یا دوستی و محبت ما را به خود نسبت دهد او را اکرام کنید و برای تو مهم نباشد که آیا ) در ادعای مودت ما ) راست و یا دروغ می گوید و همانا نیت تو است که به نفع خودت می باشد و دروغگویی او است که بر ضرر خودش میباشد. و در نهایت اکرام او به واسطه ادعای محبت ما در هر حال سزاوار است .