تغسيل امام
منابع تاریخی در مورد تغسیل امام رضا گزارشی از ابا صلت» و «هرثمه بن اعین بیان کرده اند. بنابر تاریخ مرگ هر ثمه بن اعین در سال ۲۰۰ هجری قمری این گزارش بی اعتبار بوده و تنها به گزارش جناب اباصلت می پردازیم (۱)(به تیتر واژه خواجه مراد و هر ثمه بن اعین مراجعه کنید. ) ایشان بعد از گزارش نحوه شهادت امام رضا الله می گوید: «چون امام جواد ه بر پیکر بی جان پدر بزرگوارشان حاضر شدند به من دستور دادند که از اندرون آب و تخته بیاورم به حضرت عرض کردم در اندرون آب و تخته موجود نیست. حضرت فرمودند: آنچه را که می گویم عمل کن اطاعت کردم و به اندرون وارد شدم دیدم آب و تخته موجود است. آنها را برای حضرت بردم خواستم ایشان را در تجهیز بدن پدر بزرگوارشان کمک کنم فرمودند: اکنون ملائکه مقرب با من همکاری میکنند و به کمک تو احتیاجی ندارم وقتی مراسم غسل تمام شد، به من دستور دادند که از داخل سرا کفن و حنوط بیاورم. وقتی داخل شدم سبدی بود که کفن و حنوطی در آن قرار داشت ولی من هرگز آن را ندیده بودم آن را برداشتم و به خدمت حضرت آوردم؛ پدر بزرگوارش را کفن پوشاندند و بر مواضع سجده شریف حضرت حنوط پاشیدند. سپس فرمودند: تابوت را حاضر کن عرض کردم بروم و تابوت تهیه کنم؟ فرمودند از داخل سرا بیاور وقتی به سرا وارد شدم دیدم تابوتی در آنجا مهیا است که به قدرت حق تعالی از چوب سدرة المنتهی آماده شده بود بدن پدر بزرگوارش را در آن قرار داد و به نماز ایستادند.
هنوز نماز امام جواد الائمه تمام نشده بود که ناگهان دیدم سقف شکافته شد و بعد از اتمام نماز تابوت از آن شکاف به طرف آسمان رفت گفتم: یابن رسول الله ﷺ! الان مأمون می آید و می گوید بدن مبارک حضرت رضا چه شد؟ امام فرمودند: آرام باش آن بدن مطهر به زودی بر می گردد. ای اباصلت هیچ پیامبری در شرق عالم نمی میرد مگر آنکه خداوند ارواح و اجساد او و وصی اش را به هم ملحق فرماید، حتی اگر وصی او در غرب عالم بمیرد. در این هنگام دوباره سقف شکافته شد و تابوت به زمین نشست سپس حضرت جواد بدن مبارک پدرش را از تابوت خارج کرد و به وضعیت اولیه خود در بستر قرار داد. گویی نه غسل داده و نه کفن شده بود. بعد فرمودند: ای ابا صلت برخیز و در را برای مأمون باز کن (۲)(بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۱۳۰۰ عیون اخبار الرضاء ، ج ۲، ص ۲۴۲)
بر اساس برخی منابع تاریخی و اعتقادات مردمی تغسیل امام رضا در محل سرچشمه قنات روستای سناباد انجام گردید. بعدها آن محل به قبرستان غسلگاه و قبرستان قتلگاه تغییر نام داد. (۳)(روضه رضوان، ص ۱۰)