علت نامگذاری به «رضا»

نام اصلی امام هشتم علی بن موسی است، لقب یا نام معروفش رضا میباشد به طوری که از روایات فهمیده می شود علت نامگذاری آن حضرت به رضا چند جهت بوده است:

1 - آن حضرت مورد رضا و پسند خداوند در آسمان و مورد رضا و پسند رسول خدا لله و امامان در زمین بود. (بحار ، ج49 ، ص 4 )

2- مخالف و موافق شیعه و سنی او را پسندیدند و آن حضرت مورد رضا و پسند همه بود. (عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۳)

3- آن حضرت به رضای پروردگار راضی بود و این خصلت ارزشمند را که مقامی بالاتر از مقام صبر است، به طور کامل داشت (چنانکه روایت شده در نقش نگین انگشتر حضرت رضا (ع) این جمله نوشته شده بود: ما شَاءَ الله لَا قُوَّةَ إِلا بالله: «آنچه خدا بخواهد همان می شود، و نیرویی جز ذات پاک او نیست.» (انوار البهيه، ص ۳۳۰) ) او در عصری بود که ظهور چنین خصلت برای اسلام، بسیار کارساز بود از این رو این خصلت در همه شیوه های زندگی او بروز و ظهور کرد و مشکلات پیچیده عصرش را با دریایی از سعه صدر، متانت، بردباری صبر انقلابی و سرپنجه تدبیر حل کرد و مصداق عالی سخن جدش امیر مؤمنان علی شد که در مناجات خود به خدا عرض میکرد

إِلهِي لَوْ أَدْخَلْتَنِي نَارَكَ لَمْ أَقُلْ أَنَّهَا نَارٌ، أَقُولُ أَنَّهَا جَنَّتِي لِأَنَّ رِضَاكَ جَنَّتِي، فَأَيْنَمَا أَنْزَلْتَنِي أَعْرِفُ رِضَاكَ فِيهِ:

ای معبود من هرگاه تو مرا در آتش دوزخت وارد سازی نمیگویم آن آتش است بلکه میگویم آن بهشت من است، زیرا خشنودی تو بهشت من است در هر کجا که مرا وارد کنی، رضای تو را در آن می شناسم. (چهارده معصوم عمارزاده، ص ۴۰۰)

هر کجا تو با منی من خوشدلم       گر بو در قعر چاهی منزلم

هر کجا یا راست آنجا دلگشا است         دلگشا بی یار زندان بلا است

من ندارم از رضای حق گله            عار ناید شیر را از سلسله

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب           که حیف باشد از او غیر از این تمنایی

اینکه بعضی گفته اند چون مأمون به ولایتعهدی آن حضرت راضی شد از این رو به او رضا گفتند این نسبت در روایات اسلامی بشدت رد شده است (عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۳ - امام جواد (ع) در رد این نسبت فرمود: كَذِبُوا وَ الله وفجروا سوگند به خدا آنها که چنین نسبتی میدهند دروغ می گویند و گناه میکنند. ) بلکه امام کاظم قبل از خلافت مأمون، آن حضرت را «رضا» نامید. (عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص 14- امام جواد (ع) در رد این نسبت فرمود: كَذِبُوا وَ الله وفجروا سوگند به خدا آنها که چنین نسبتی میدهند دروغ می گویند و گناه میکنند. )