محبت سرشار امام کاظم به حضرت رضا

مفضل بن عمر میگوید به محضر امام کاظم رفتم دیدم حضرت رضا را که در آن هنگام خردسال بود به بغل گرفته و میبوسد و بر شانه اش می نهد و به سینه اش می چسباند و خطاب به او میفرماید: «پدر و مادرم به فدایت چقدر خوشبو و زیبا هستی و برتری تو بر دیگران آشکارا است.»

به امام عرض کرد: فدایت شوم به گونه ای محبت این کودک بر قلبم افتاده که قلب هیچ کس جز شما مانند قلب من سرشار از محبت او نیست.» فرمود: ای مفضّل مقام این کودک نزد من همچون مقام من در نزد پدرم میباشد.

ذُرِّيَةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ:

 آنها فرزندانی بودند که پاکی و فضیلت را از همدیگر گرفته بودند.» (آل عمران ٫ ۳۴)

عرض کردم این کودک همان است که بعد از شما عهده دار و صاحب امر امامت است؟ فرمود:

نَعَمْ مَنْ أَطَاعَهُ رَشَدَ، وَ مَنْ عَصَاهِ كَفَرَ:

آری، کسی که از او پیروی کند راه رشد و هدایت می پیماید و کسی که از او نافرمانی کند، به راه کفر می رود. (همان مدرک، ص ۳۲ - بحار، ج ۴۹، ص ۲۰)