و آن امام بزرگوار می فرماید:

کفی بِي فَجْراً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبداً. (1) ۱ - پرتوی از اسرار نماز ۷۴ )

همین افتخار مرا بس که عبد و بنده تو باشم.»

امام رضا می فرماید:

بالعبودية لِلَّهِ أَفتَحْرُ، وَ بِالزُّهْدِ فِي الدُّنيا أَرْجُو النَّجَاةَ مِن شَرِّ الدُّنيا، وَ بالوَرَعِ عَنِ المَحارم ، أَرْجُو الفوزَ بِالمَغانِمِ، وَ بِالتَّواضُعِ فِي الدُّنيا، أَرجُوا لرَّفَعَةَ عِندَ اللهِ عَزَّ وَجَلٌ . (2) ٢ - عيون اخبار الرضا. بحار الانوار: ۱۲۸٫۴۹ )

به عبودیت خدا افتخار میکنم و بوسیله زهد در دنیا نجات و رهائی از شر دنیا را می جویم و با کمک گیری و استعانت از ورع و پارسائی از محرمات امید دست یابی به غنیمتهای الهی را دارم و با تواضع در دنیا امید رفعت و بلندی مقام در پیشگاه خدای بزرگ را دارم.»

مرحوم فياض لاهیجی نویسنده گرانقدر کتاب «گوهر مراد»، در این باب گفتار روشنگری دارد که در زیر می آوریم

انتفاع و بهره بردن از این عبادات به دو گونه است: یک رسوخ و نفوذ یاد خدا و معاد در جان عبادت کنندگان که همین خود سبب عمل به سنن و احکام و شرایع میشود و این منفعتی است که معظم آن راجع است به نظام امور معاش

و قسم دوم از انتقاع تنزیه و تزکیه نفس است، و این منفعتی است راجع به صلاح معاد.

مواظبت بر عبادت واجب و مداومت سنن و آداب شرعیه، موجب صرف و باز داشتن نفس از بدن و لذات بدن که هر آینه امری است. زایل و فانی و همراه مکاره و سختیهای زیاد و مصیبتهای بزرگ - به سوی عالم الهی و فضای تجرد حقیقی و مطالعه انوار مجرده و مشاهده ذوات نورانیه و چون این معنا راسخ شود و ملکه گردد، التذاذ نفس، به آن مرتبه ای رسد که دشمن ترین دشمن خود را امری داند که موجب انصراف او از آن عالم باقی و توجه او بدین عالم فانی باشد. توجه به امور بدن و دنیا هر چند پادشاهی دنیا باشد به غایت مکروه وی شود و محبوب ترین امور در نظر او خلاصی از این بدن و علایق این بدن باشد. (1) ۱ - گوهر مراد ۳۷۷ )