إِنَّ رَجُلاً أَتَى أَبَا جَعْفَرٍ فَسَأَلَهُ عَنِ الْحَدِيثِ الَّذِي رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ﷺ أَنَّهُ قَالَ : مَنْ قَالَ : لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهِ دَخَلَ الْجَنَّةَ . فَقَالَ أَبُو جَعْفَرِ الْخَبَرُ حَقٌّ، فَوَلَّى الرَّجُلُ مُدْبِراً فَلَمَّا خَرَجَ أَمَرَ بِرَدِّهِ ثُمَّ قَالَ : يَا هَذَا إِنَّ لِلا إِلَهَ إِلَّا اللَّهَ شُروطاً! أَلَا وَ إِنِّي مِنْ شُروطِهَا.(1) - بحار الانوار، جلد ۳، ص ۱۳ )

از امام رضایی روایت شده است که مردى محضر امام باقر رسید و از آن حضرت درباره حدیثی که از رسول خدا روایت شده که آن حضرت فرموده است هر كس كلمة مقدّس لا اله الا الله بگوید داخل بهشت میشود.

سؤال کرد حضرت امام باقر فرمود: خبر راست است.

آن مرد برگشت و چون خارج شد امام دستور داد او را بازگردانند. فرمود:

ای مرد! «لا اله الا الله دارای شرایطی است. آگاه باش که من از شروط آن میباشم.