ب - باقی ماندن تمکن مالی برای انفاقهای دیگر :

اتخاذ شیوه اعتدال در امور اقتصادی یعنی مبارزه با اسراف کاریها و به هدر دادن ثروتها و سرمایه های اجتماعی و به کارگرفتن آنها در راههای صحیح و مثبت و سازنده، زیرا در اثر حذف هزینه های اضافی در زندگی است که آدمی میتواند امکانات اضافی خویش را در مسیر عمران و آبادی و منافع توده ای اجتماع به کار گیرد.

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ قَالَ : كَانَ أَبِي يَقُولُ : مِنَ الْإِسْرَافِ فِي الْحِصَادِ وَ الْجَدَادِ أَنْ يُصَدِّقَ الرَّجُلِ بِكَفَّيْهِ جَمِيعاً وَ كَانَ أَبِي إِذا حَضَرَ شَيْئاً مِنْ هَذَا فَرَأَى أَحَداً مِنْ غِلْمَانِهِ يَتَصَدَّقُ بِكَفَّيْهِ صاحَ بِهِ أَعْطِ بِيَدٍ وَاحِدَةٍ القبضة بعد القبضة و الضغث بعد الضغث من السنبل. (۲) - وسائل الشيعه، جلد ۶، ص ۱۳۹ - باب ۱۶»، «ابواب زکات غلات »)

امام رضا فرمود: پدرم میفرمود از نشانه های اسراف وقت چیدن محصول این است که شخص با دو دست انفاق کند و هر دو کفش را پر نماید و پدرم هرگاه میدید یکی از خدمتگزاران با دو کف پر (دومشتی) صدقه میدهد بر او بانک میزد که با یک مشت بده از دانه ها یک مشت یک مشت و از خوشه ها یک قبضه یک قبضه هرچه می خواهی انفاق کنی به یک نفر اختصاص بده بلکه به مقدار نیاز به او ببخش تا بتوانی رفع نیاز از دیگر نیازمندان نمایی .