داستان حضور مادر امام

هشام بن احمر گوید:

امام موسی کاظم به من فرمود: ای هشام آیا اطلاع داری از اهل مغرب کسی به اینجا آمده باشد؟

عرض کردم: نمی دانم.

فرمود: همراه من سوار بر مرکب شو و بیا

پس همراه امام به محل مورد نظر رفته و نزد مرد سرخ مویی رسیدیم که از اهل مغرب بود و کنیزانی به همراه داشت. امام به آن فرد مغربی فرمود: آنچه را که از کنیزان به همراه داری به ما با نشان بده.

آن مرد تا تعداد نه جاریه نزد حضرت آورد و امام هیچ یک از آنان را نپسندید و فرمود: جاریه دیگری که نزد توست بیاور 

آن مرد به خدا قسم یاد کرد که به جز یک کنیز مریض هیچ کنیز دیگری همراهم نیست و از عرضه آن خودداری کرد. 

این امر باعث شد که امام از پافشاری صرفنظر کرده و با هم برگشتیم. روز دیگر به من دستور داد به تنهایی نزد آن مرد رفته و به هر قیمت که گفته آن کنیز را خریداری نمایم. پس من به آن مرد مغربی مراجعه کرده و پیشنهاد مزبور را ابلاغ نمودم او پذیرفت و سپس سؤال کرد آن مردی که دیروز همراه تو بود کیست؟

گفتم از بنی هاشم و از طایفه نقبا و خوبان

گفت وقتی این کنیزک را از دورترین بلاد مغرب خریدم با زنی از اهل کتاب برخورد کردم که از دیدن این کنیز در نزد من تعجب کرد و گفت: 

سزاوار نیست که او در نزد تو باشد، او متعلق به کسی است که از آن شخص فرزندی متولد میشود که شرق و غرب را روشن می نماید و ...(1).(عيون اخبار الرضا، ج ۱، باب ۲ حدیث ۲، ص ۳۳ اثبات الوصيه مسعودی، ص ۱۷۰: مناقب الرضا، ص ۱۶)

هشام بن احمر گوید: آن کنیز را نزد امام آوردم و.... طولی نکشید تا اینکه خداوند به آنها فرزندی عطا فرموده که او همان علی بن موسی الرضاء الله است(۲).(همان مدارک) 

تذکر این مطالب درباره بعضی از همسران اهل بیت از جمله حضرت شهربانو(۳)-(ر.ک: ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۱۴ - ۱۲) حضرت نجمه - حضرت نرجس خاتون و .... ضروری است که حضور آنها از راههای دور و سپس به صورت کنیز خود فلسفه ای دارد که باید به آن پرداخت و شاید در آن حکمت هایی نهفته است که پرداختن به آن خالی از لطف نیست.