سخاوت حضرت رضا (ع)
غایت فضیلت سخاوت مختص محمد و آل آن بزرگوار بوده و میباشد - صدوق از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل میکند که فرمود : هر کس بعوض یقین داشته باشد در انفاق سخاوت میورزد که خدا ميفرمايد : وما انفقتم من شيء وفهو يخلفه وهو خير الرازقین هر چیزی را که شما در راه خدا خرج کنید خدا پاداش آنرا میدهد و او بهترین روزی دهندگان است (سوره -۳۴ آیه ۳۸ مجلسی اول در شرح فقیه میگوید که ظاهر خلف و عوض آنست که خدا پاداش را بقرینه بهترین روزی دهندگان در دنیا بسخی کرامت میفرماید .)
گفت پیغمبر که هر کو از یقین داند او پاداش خود در یوم دین
که یکیراده عوض پیش آیدش هر زمان جودد کر گون زایدش ( مثنوی)
نمونه بخشش آن بزرگوار - الیسع بن حمزه قمی گفت در مجلس حضرت امام رضا علیه السلام بودم که جمعی از مسائل حلال و حرام پرسش میکردند مردی وارد پس از سلام خود را معرفی کرد که از دوستان شما و از حج برگشته و نفقه خود را گم کرده ام بشهرم برسانید چون ثروتمندم مرحمتی شما را تصدق میدهم - حضرت فرمود بنشین خدا ترا رحمت کند و به پاسخ مسائل ادامه فرمود تا رفتند من و سلیمان و آن مرد خراسانی باقی ماندیم امام فرمود اجازه میدهید در حالی که باندرون رفتند ساعتی نگذشت که آمدند و در را بست و دست مبارك را از بالای در بیرون آورد و فرمود خراسانی کجاست ؟
عرض کرد حاضرم -
فرمود: این دویست اشرفی را بگیر و هزينه سفر نما ومتبرك شو صدقه نمیخواهی بدهی بیرون رو که من تو را نه بینم و تو مرا نبینی. سلیمان گفت : فدایت شوم عطای وافر دادید چرا روی مبارک را از او پوشاندید ؟
فره ود : از ترس اینکه ذلت سئوال را در روی او نه بینم از جهت نیاز او - آیا نشنیدی حدیث رسول خدا صلى الله علیه و آله را که پنهان کننده نیکی یعنی عملش معادل است با هفتاد حج - وافشا کننده بدی و گناه مخذول است و پوشاننده آن آمرزیده شده است (روایت کلمینی در منتهی الامال ص ٢٦٢) ابن شهر اشوب بعد از تایید این روایت در مناقب متذکر شده که آن حضرت در خراسان در روز عرفه تمام مال خود را بخش کرد - فضل بن سهل گفت این عمل غرامت است امام فرمود بلکه غنیمت است چیزی که بوسیله آن اجر و کرامت طلب میکنی غرامت مشمار -
شیخ صدوق از بزنطی روایت کرده که گفت نامه حضرت رضا (ع) را بامام محمد تقی (ع) خواندم نوشته بود ای ابا جعفر شنیدم غلامان در موقع سواری تو را از درب كوچك خانه ات بیرون میاورند. نمیخواهند خیری از تو بکسی برسد - بحق خودم بر تو از تو میخواهم که ورود و خروج خود را همیشه از در بزرگ قرار دهی و بطور دائم پول طلا و نقره همراه تو باشد تا بسائلین بدهی
بهر يك از عموهایت که از او چیزی بخواهند از پنجاه دینار کمتر ندهی زیادتر خواستی باختیار تو است و بهر يك از عمه ها که از تو چیزی بخواهند از ٢٥ دینار کمتر ندهی در دادن زیاده از آن مختاری - من میخواهم خدا تو را بواسطه دهش و اتفاق بلند کند - بذل و بخشش کن و مترس خداوندی که عرش را آفریده کار را بر تو تنگ نمیکند -
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
رهرو منزل عشقیم ز سر حد عدم تا با قلیم وجود این همه راه آمده ایم
آبرو میرود ای ابر خطا پوش بیار که بدیوان عمل نامه سیاه آمده ایم