صحيحة ، عن على بن سويد، قال : قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ إِنِّي مُبْتَلِي بِالنَّظَرِ إِلَى الْمَرْأَةِ الجَمِيلَةِ فَيُعْجِبُنِي النَّظَرُ إِلَيْهَا، فَقَالَ يَا عَلِيُّ لا بَأْسَ إِذَا عَرِفَ اللَّهُ مِنْ نِيَّتِكَ الصِّدْقِ وَ إِيَّاكَ وَ الزِّنَا فَإِنَّهُ يَمْحِقُ بِالْبَرَكَةِ وَ يُهْلِكُ الدِّينَ.(2) - وسائل الشيعه، جلد ۱۴ ، ص ۲۳۱ ، حدیث ۳ )

علی بن سوید میگوید: به امام رضا عرض کردم من با زنان زیباروی زیاد سروکار دارم و وقتی به آنها مینگرم از زیبایی آنها لذت می برم و خوشم می آید.  امام فرمود: اگر نیت صادقانه داشته باشی و قصد شهوانی در کار نباشد، مانعی ندارد. مواظب باش که به زنا آلوده نشوی از موجبات آن بپرهیز زیرا زنا برکت و ایمان را نابود میکند.