علی بن موسی الرضاء السلام در باب اهمیت اخلاص می فرمایند: «ما أخلص عبد الله عُزُوجُلٌ أَربعين صباحاً، إِلَّا جُرُتَ يُنابيع الْحِكْمُهِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ هیچ بنده ای نیست که چهل روز برای خدا مخلص شود مگر اینکه چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری شود. (عيون الاخبار الرضا، ج ۲، ص ۶۹ )