٣٢ - والزكاة المفروضة من كل مائتي درهم خمسة دراهم ولا تجب في مادون ذلك وفيما زاد في كل اربعين درهماً درهم ولا تجب فيما دون الأربعينات شيء ولا تجب حتى يحول الحول.

زکات واجب در هر دویست در هم نقره پنج در هم است و اگر کمتر از آن باشد زکات واجب نیست و هرچه بیفزاید برای هر چهل در هم یک در هم است و فزونی تا به چهل نرسد چیزی ندارد و واجب نیست زکات تا سال بر آن بگذرد.

٣٣ - ولا تعطى إلا أهل الولاية والمعرفة.

و زکات ندهند مگر به اهل ولایت شیعه دوازده امامی و اهل معرفت.

۳۴ - وفي كل عشرين ديناراً نصف دينار. و در هر بیست دینار اشرفی طلا ۱۸) نخودی نیم دینار است. ۳۵ - والخمس من جميع المال مدة واحدة والعشر من الحنطة والشعير والتمر والزبيب وكل شيء يخرج من الأرض من الحبوب اذا بلغت خمسة اوسق فيه العشران كان يسقي سيحاً وان كان يسقي بالدوالي ففيه نصف العشر للمعسر والموسر.

خمس در همه اموال یکبار واجب است و زکات ده یک از گندم است و جو و خرما و کشمش و هر چه از حبوبات که از زمین برآیند هرگاه به پنج وسق (۱)،(تفسیر آن در فراز ۳۷ و ۳۸ میباشد.) برسند یک ده زکات دارند. در صورتی که آب خود به خود بر آنها جاری شود باران ببارد و اگر با دستگاه، گاو و چاه و وسایل دیگر آبیاری شوند نیم عشر زکات دارند برای ندار و دارا.

۳۶ - و تخرج من الحبوب القبضة والقبضتان لان الله لا يكلف نفسا الا وسعها ولا يكلف العبد فوق طاقته.

و از حبوبات دیگر یک مشت، دو مشت زکات بدهند یعنی زکات بپردازند. زیرا خدا کسی را جز به اندازه توانایی تکلیف نکند و به بنده خود فوق توانایی تکلیف ننماید.

۳۷ - والوسق ستون صاعاً والصاع ستة ارطال وهو اربعة امداد والمدرطلان وربع برطل العراقي.

یک وسق شصت صاع است و یک صاع شش رطل و آن هم چهار مد است و هر مدی دو رطل و ربع است به رطل عراقی

۳۸ - وقال الصادق : هو تسعة ارطال بالعراقي وستة أرطال بالمدني. 

امام صادق فرمود صاع نه رطل عراقی و شش رطل مدنی است مجموع ۵ وسق ۲۸۵ من تبریز میشود 

٣٩ - وزكاة الفطر فريضة على رأس كل صغير او كبير، حر او عبد من الحنطة نصف صاع ومن التمر والزبيب صاع ولا يجوز أن تعطى غير أهل الولاية لأنها فريضة.

زکات فطره برای هر سری از صغیر و کبیر واجب است آزاد باشد یا بنده و مقدارش نیم صاع گندم است یا یک صاع از خرما و یا کشمش و روا نیست که بغیر شیعه امامی داده شود چون واجب است.