دردمندی و دردآگاهی

دردمندی و دردآگاهی یکی دیگر از جلوه های والای اندیشه سیاسی رضوی است. در نگاه امام رضا الله حاکمان باید خود ابتدا دردمند و دردآگاه بوده تا از این طريق بتوانند دلسوزانه برای مردم تصمیم گیری نمایند.

 حضرت الله پیرامون این خصوصیت فرمودند: «محبوبترین بندگان نزد خدا آنانند که دردهای خلق را در می یابند و نسبت به آنها مهربانند. (۱. اصول كافي، الشيخ الكليني، ج ۲، ص ۱۹۹)

 مضمون حدیث امام رضا الا اشاره به این نکته دارد که خود سیاستمداران و یا حاکمان باید از افراد دردمند و دردآگاه جامعه باشند تا بتوانند نسبت به رفع مشکلات مردم همت بگمارند. بازتاب و تأثیر این حدیث ارزشمند را می توان در نثر و اشعار ذیل دریافت

 .... شیخ ما گفت: متنعمان دنیا به دنیا متنعم اند و متنعمان آخرت به اندوه متنعم اند .... اندوه حصاری است از حمایت حق مر بنده را از بلاها اهل دنیا صید شدگان ابلیسند به کمند شهوت و اهل آخرت صید شدگان حقند به کمند  اندوه...(2. اسرار التوحید، محمد بن منور، ص ۴۴۳)

خواجه عبدالله انصاری نیز بیان کرده که

.... ای از دردت عاشقان را بوی درمان آمده                                  یاد تو مر عاشقان را مونس جان آمده

ص368