امامت

امام رضا هم در رابطه با مسأله امامت مناظرات و سخنانی دارند که قابل تأمل است ایشان به عبدالعزیز بن مسلم فرمودند:« ای عبدالعزیز مردم اطلاعی ندارند از دین خود به نیرنگ گمراه شده اند. خداوند تبارک و تعالی پیامبر خود را قبض روح نکرد مگر بعد از این که دین را برای او کامل گردانید و قرآن که بیان کننده همه چیز است بر او نازل کرد» . « ما فرطنا في الكتاب من شیء» (انعام ٫ ۳۸) در کتاب به هیچ وجه کوتاهی نکردیم

 آن حضرت درباره مقام امامت فرمودند: مقام امامت والاتر و عمیق تر از آن است که مردم با عقول خود بتوانند آن را درک کنند یا با آراء خویش آن را بفهمند یا بتوانند با انتخاب خود امامی را برگزینند. چون حضرت ابراهیم پس از مقام نبوت و خلت (خلیل الله) به مقام امامت دست یافت و از خداوند پرسید آیا فرزندان من هم به امامت برگزیده ای؟ خداوند فرمودند: لا ينال عهدي الظالمين عهد من به ستمگران نمی رسد این آیه امامت هر ظالمی را تا قیامت باطل می کند و در واقع امامت در خواص پاکان نسل حضرت ابراهیم قرار گرفته است. در باب بیستم از عیون اخبار الرضا درباره نشانه های امام اسلام مطالبی آمده است که بر هر کدام از آنها میتوان تفسیرها نوشت و صحبت ها نمود. 

در مجلس مأمون عده ای از علمای کلام و فقها از هر فرقه و طایفه ای جمع شده بودند که یکی از علما از حضرت پرسید: به چه دلیل امامت ثابت میشود؟ حضرت فرمودند: به نص و دلیل منظور از نص آیات قرآن کریم و روایاتی است که از اهل بیت السلام درباره امامت هر یک از ائمه ما وارده شده و منظور از دلیل، علم و دانش و مستجاب شدن دعای امام است.