حقیقت سعادت در دنیا

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرَّضَاءَ عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ : إِنَّهُ قَالَ الدُّنْيَا كُلُّهَا جَهْلُ إِلَّا مَوَاضِعَ الْعِلْمِ، وَ الْعِلْمُ كُلُّهُ حُجَّةٌ إِلَّا مَا عَمِلَ بِهِ ، وَ الْعَمَلُ كُلُّهُ رِيَاءَ إِلَّا مَا كَانَ مُخلَصاً، وَ الْإِخْلاصُ عَلَى خَطَرٍ حَتَّى يَنْظُرَ الْعَبْدُ بِمَا يُخْتَمُ لَهُ.»(1) ۱ - اقوال الائمه ، جلد ۱۲ ، ص ۳۳۸ ، به نقل از عیون اخبار الرضا، سفينة البحار، جلد ۱، ص ۴۰۱، ماده «خطر» )

امام رضا از پدرانش از حضرت علی نقل کرده اند که فرمود: دنیا تمامش جهل است مگر مواضع علم و دانش و تمام علم و دانش حجت است مگر آن علمی که بدان عمل شود و تمام عمل، ریا است مگر آنچه با خلوص نیت و پاکی ضمیر واقع شده باشد و اخلاص در عمل را خطری بزرگ تهدید میکند.