فتح بن يزيد جرجانی از حضرت رضا پرسش میکند:

چرا خداوند را لطیف میخوانند؟

حضرت در پاسخ او فرموده است :

لِلْخَلْقِ اللَّطِيفِ وَ لِعِلْمِهِ بِالشَّيْءِ اللطيف، وَ مِنَ الْخَلْقِ اللَّطيفِ، وَ مِنَ الْحَيَوَانِ الصَّغَارِ، وَ مِنَ الْبَعُوضِ وَالْجِرْجِسِ، وَ مَا هُوَ أَصْغَرُ مِنْهَا مَا لا يَكَادُ يَسْتَبِينُهُ الْعُيُونُ، بَلْ لَا يَكَادُ يُسْتَبَانُ لِصِغَرِهِ الذَّكَرُ مِنَ الْأُنثَى، وَ الْحَدَثُ الْمَوْلُودُ مِنَ الْقَدِيمِ(1)- بحار الانوار، جلد ۱۰ ، ص ۳۱۶، به نقل از توحید صدوق» و «عیون اخبار الرضا»)

برای اینکه مخلوق لطیف آفریده و از تمام موجودات لطيف آگاه و باخبر است. آفریننده مخلوق لطیف حیوان کوچک پشه و کوچکتر از پشه و موجودات زنده ای که از آنها نیز کوچکترند و به قدری کوچکند که امیدی نیست بشر بتواند با چشم آنها را ببیند و به علت همین کوچکی نر از ماده و نوزادش از نسل قبل تمیز داده نمی شود.