پرتوی از اخلاق و مکارم آن حضرت

شیخ صدوق از ابراهیم بن عباس روایت کرده که گفت: هرگز ندیدم حضرت ابوالحسن امام رضا الله با کلام خویش به کسی جفا کند و هرگز ندیدم کلام کسی را قطع نماید یعنی در میان سخن او سخن بگوید تا از کلام خود فارغ شود حاجت احدی را که مقدور او بود برآورد رد نکرد هیچ گاه در حضور کسی که با او نشسته بود پا دراز نفرمود و در مجلس مقابل جلیس خود تکیه نمی نمود. هیچ وقت ندیدم آب دهان خود را دور افکند. هرگز او را ندیدم که به یکی از موالی و غلامان خود بد بگوید و فحش دهد. هیچ گاه ندیدم که در خنده خود قهقه کند بلکه خنده او تبسم بود و چون خلوت می فرمود و خوان طعام نزد او می نهادند، تمامی بردگان حتی دربان و میرآخور خود را سر سفره می طلبید و با آنها طعام میل می فرمود عادت آن جناب این بود که شب ها کم می خوابید و بیشتر شبها را از اول شب تا صبح بیدار بود. روزه بسیار می گرفت روزه سه روزه از هر ماه که پنجشنبه اول ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه میان ماه باشد ـ از او فوت نشده

ص29