ترک صله رحم و قطع ارتباط خانوادگی
در بینش سودپرستانه اقتصادی ربوی و تکاثری روابط و پیوندهای خویشی و خانوادگی و زناشویی نیز - اغلب - بر اصل سودآوری استوار است. انسان مال اندوز به همه چیز و همه کس از دریچه بازده اقتصادی می نگرد. و این در حقیقت رابطه با پول و سرمایه است نه رابطه با انسان از اینرو میبینیم در چنین نظامهایی محبتها و احساسها و عواطف خونی و رحمی نیز چندان انگیزشی ندارد و انسانها به قطع رحم و گسستن پیوندهای خانوادگی روی می آورند. بسیار دیده شده است که در میان این افراد بستگانی بسیار نزدیک و در عین حال تهیدست و فقیر وجود دارند زیرا که در محاسبات اقتصادی زیان آورند و هزینه میخواهند و تولید کننده و سودآور نیستند.
سخن والای امام رضا که در آن گسستن پیوند خانوادگی و ارحامی که ارتباط با جمع ثروت و مال اندوزی مطرح گشته است، روشنگر این اصل است که تعهد فامیلی و استحکام روابط خانوادگی به پرداخت هزینه و مال مربوط است و رفع نیازهای مادی ارحام منظور میباشد و بسنده کردن به روابط اخلاقی و معنوی صرف بدون سرمایه گذاری مالی برای ایشان عملی نیست و اگر باشد عمل به اصل «صله رحم» نیست و اینگونه کارهای بی اثر و بی محتوا ارزشی نمیتواند داشته باشد.
عالمان علم اخلاق برای گستن پیوندهای خویشی و ارحامی دو منشأ ذکر کرده اند:
۱ - دشمنی و کینه توزی
۲ خودداری از مساوات و برابری در امور رفاهی و امکانات مادی