چگونگی رابطه امام و امت

امام رضا .... الامام الانيس الرفيق، والوالد الشفيق، و الاخ الشقيق، و الام البرة بالولد الصغير و مَفْزَعُ العباد في الداهية الناد....( مسند الامام الرضا الله، ج ۱، ص ۱۹۸ کافی ۱، ص ۲۰۰ ۲ در روایتی که در آغاز این بخش آورده شد.)

 امام مونسی است غمگسار و پدری است مهربان و برادری است مهربان و در مهربانی مانند مادری است نیک رفتار نسبت به فرزند خردسال و او پناه مردمان است به هنگام پیش آمدهای ناگوار

 رابطه امام با امت نقش بسیار مهمی در شکل دادن به مسائل مالی و حل مشکلات اقتصادی دارد. رابطه اگر اسلامی باشد - چنان که امام رضاالله در گفتگو با مأمون ترسیم کرده اند - دولت از مردم فاصله ندارد و خبر هر نوع انحراف و ظلمی از هر کس در اسرع وقت به او می رسدو او چاره می اندیشد و ظلم را برطرف می سازد. از اینرو در این کتاب که طرح خطوط سیاسی حاکم بر مسائل اقتصادی و سیاست اقتصادی دولت اسلامی منظور است، تبیین شتابزده چگونگی رابطه امام و امت سودمند بنظر می رسد.

 از دیدگاه امام رضا حاکم باید چنین باشد که همگان بویژه طبقات محروم بتوانند ـ به معنای واقعی - به او دست یابند و خواسته خود را برای او بازگو کنند. در این حدیث که از آن امام بزرگ آوردیم آرمانی ترین شکل رابطه دولت و مردم به نمایش گذاشته شده است. امام با بکار بردن واژه های انیس» و «رفیق نزدیکی و انس با مردم و در دسترس بودن را مطرح ساخته است. مردم دوستی امام با تعبیرهای پدر مهربان» و «برادر شفیق»، مشخص شده است بلکه از این فراتر رفته زمامدار را در جامعه اسلامی چون مادر مهربان نسبت به کودک خردسال معرفی کرده است.