آموزش دادن آداب اجاره کارگران
سلیمان بن جعفر جعفری میگوید جهت انجام برخی از کارها در خدمت امام رضا بودم هنگامی که خواستم به خانه ام بازگردم به من فرمود: همراه من به خانه ام بیا و شب را نزد من بمان من هم در خدمتش رفتم و هنگام غروب آفتاب به خانه آن حضرت رسیدیم داخل خانه اش که شد دید غلامانش با گل مشغول درست کردن جای چهارپایان (طویله) و مانند آن میباشند. ناگهان آن حضرت دید یک مرد سیاهی با آنان کار میکند فرمود این مرد همراه شما کیست؟
عرض کردند او به ما کمک میکند و در پایان چیزی به او میدهیم.
فرمود: آیا با او بر مقدار اجرتش توافق کرده اید؟
عرض کردند خیر هر چه به او بدهیم راضی میشود.
آن حضرت آنها را با تازیانه تادیب کرد و غضب شدیدی نمود.
پس من عرض کردم فدایت گردم چرا خود را اذیت و آزار می دهی؟ (این که موضوع مهمی نیست)
فرمود: من كراراً آنها را از این کار نهی کرده ام و به آنها سفارش نموده ام که مبادا کسی را پیش از توافق بر مقدار اجرتش به کار گمارید. و بدان که هرگاه کسی بدون توافق بر مقدار اجرتش - برای تو کاری را انجام دهد سپس سه برابر اجرتش را به او بپردازی او باز گمان خواهد کرد تو از مقدار اجرتش به او کمتر داده ای ولی اگر با او بر مقدار اجرتش توافق کنی سپس همان مقدار را به او بپردازی بر وفای به آنچه مورد توافق بوده است سپاسگزارت خواهد بود و اگر چنانچه به اندازه یک حبه به او اضافه دهی خواهد دانست که به او بیش از حقش را داده ای. (۱)(بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۱۰۶، ح ۳۴)