نماز و عبادت امام رضا (ع)  ( صص 16-14 ) شماره‌ی 4696

موضوعات

معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام حسين (عليه السلام) > گريه بر امام حسين (عليه السلام)

خلاصه

ای پسر شبیب اگر برای چیزی گریه خواهی کرد برای حسین بن علی بن ابی طالب گریه کن برای آن که او را مانند گوسفند ذبح کردند و هیجده مرد از خاندان او با او کشته شدند که روی زمین مانند آنها نبود.ای پسر شبیب اگر خوشحال میکند تو را که در درجات بلند بهشت با ما باشی برای اندوه ما اندوهناک باش و از فرح ما شادمان. و بر تو باد دوستی ما که اگر مردی سنگی را دوست بدارد، خدا او را روز قیامت با آن سنگ محشور گرداند.

متن

 

نمی کرد و می فرمود: سه روز روزه گرفتن در هر ماه، معادل روزه گرفتن همه روزهای سال به حساب می آید. (۱. عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۸۴) (۲. نگاهی بر زندگی امام رضاء الله ، ص ۱۳۱)

۵ - گریه بر امام حسین (ع)

امام رضا فرمودند: همانا روز امام حسین پلک چشمان ما را مجروح کرده و اشک ما را جاری و عزیز ما را در سرزمین کربلا ذلیل و غم و اندوه را تا روز قیامت برای ما بجای گذارد.

 پس برای مثل حسین باید گریه کنندگان گریه کنند و ناله کنندگان ناله کنند که گریه برای او گناهان بزرگ را می ریزد. (۳. ناسخ التواریخ در حالات امام حسین ال : ج ۳، ص ۲۹۴؛ ذیل حدیث از امالی صدوق الله)(4. مجالس الشيعه، ص ۱۹)

دعبل خدمت حضرت امام رضا آمد. آن حضرت درباره شعر و گریه بر سیدالشهداء کلماتی چند فرمودند تا اینکه فرمودند: ای دعبل، کسی که بر مصائب جدم حسین گریه کند خداوند گناهان او را می آمرزد. آنگاه حضرت رضا بین حاضرین و خانواده خود پرده ای زدند تا بر مصائب امام حسین اشک بریزند.

سپس به دعبل فرمودند برای امام حسین مرثیه بخوان که تا زنده ای تو ناصر و مادح ما هستی تا قدرت داری از نصرت ما کوتاهی مکن دعبل در حالتی که اشک از چشمانش می ریخت قرائت کرد

افاطم لو خلت الحسين مجدلاً                                                 و قد مات عطشاناً بشط فرات

صدای گریه امام حسین الله و اهل بیت آن حضرت بلند شد. (5. بحار الانوار ج ۴۵، ص ۲۵۷)

شخصی از شیعیان از زیارت سید الشهداء برگشته بود و خدمت حضرت رضا رسیده مقداری از تربت جدش حسین را برای آن حضرت آورده بود هنگامی که امام رضا تربت جدش سيد الهشداء له را دید بسیار گریست. (۱. بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۳۱)

۶ بر غریبی حسین و درد او گریه کنید

ثقه جليل ريان بن شبیب گفت در روز اول محرم بر امام ابی الحسن رضا وارد شدم به من فرمود: ای پسر شبیب! آیا روزه داری؟ گفتم نه گفت: این روز روزی است که زکریای پیامبر در آن پروردگار خود را خواند و گفت: «رب هب لي من لدنك ذرية طيبة انك سميع الدعاء» (۲. آل عمران ٫ ۳۹)

یعنی ای پروردگار من! مرا از نزد خویش ذریتی پاک ببخش همانا که تو دعا را شنونده ای

 پس خدای تعالی دعای او را مستجاب کرد و ملائکه را فرمود تا زکریا را در حالتی که وی در محراب ایستاده بود و نماز می گزارد، ندا کردند که خداوند تو را به یحیی مژده میدهد!

پس هر کس این روز را روزه بدارد و خدای تعالی را بخواند خدای تعالی او را اجابت کند چنان که زکریا را.

آنگاه گفت: ای پسر شبیب محرم آن ماه است که مردم جاهلیت در گذشته حرمت آن ماه را نگاه میداشتند اما این امت نه حرمت ماه را شناختند و نه حرمت پیمبر خود را و در این ماه ذریه او را کشتند و زنان او را اسیر کردند و اثاث او را به تاراج بردند، خداوند هرگز آنان را نیامرزد!

 ای پسر شبیب اگر برای چیزی گریه خواهی کرد برای حسین بن علی بن ابی طالب گریه کن برای آن که او را مانند گوسفند ذبح کردند و هیجده مرد از خاندان او با او کشته شدند که روی زمین مانند آنها نبود.

ای پسر شبیب اگر خوشحال میکند تو را که در درجات بلند بهشت با ما باشی برای اندوه ما اندوهناک باش و از فرح ما شادمان. و بر تو باد دوستی ما که اگر مردی سنگی را دوست بدارد، خدا او را روز قیامت با آن سنگ محشور گرداند. (۱. نامه ها و برنامه ها، ص ۲۶۹ و ۲۷۰)

- نماز بر بدن پدر

امام هشتم با طی الارض از مدینه به بغداد رفته و در بالین امام کاظم هنگام وفات یا در کنار جنازه آن حضرت به طور ناشناس حاضر شده و در غسل دادن و کفن کردن و نماز و دفن جنازه پدر حاضر بود، سپس بی درنگ به مدینه بازگشت.

- اخلاق امام (ع)

ابن ابی الحديد معتزلی یکی از علمای بزرگ اهل سنت میگوید: على بن موسى الرضا داناترین باسخاوت ترین و بزرگوارترین مردم از جهت اخلاق و رفتارهای انسانی بود. (۲. شرح نهج البلاغه، ۲۹۱٫۱۵)

ص16

مخاطب

جوان ، میانسال

قالب

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب داستان كوتاه