خوردن مال یتیم

و أكل مال اليتيم، لقوله عز و جل: « إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْماً إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً»

خوردن مال یتیم نیز گناه کبیره است؛ چون خداوند فرمود: «کسانی که اموال یتیمان را به ناحق میخورند در شکم آنان آتش خواهد بود و به

زودی در آتش خواهند بود.» (نساء، (۱۰)

حق مالکیت و حرمت اموال مردم از نظر اهمیت بعد از حرمت آبرو از حقوق قابل احترام در همه ادیان و جوامع بشری است به گونه ای که حتی آن شخصی که اموال دیگران را تصرف میکند چنین کاری را ناپسند میداند و اگر کسی اموال او را تصاحب کند به او اعتراض می کند. نماد شاخص بی حرمتی نسبت به اموال غیر در موردی است که مالک آن اموال خود از تصرف در آن ناتوان باشد و کسی از این ناتوانی سوء استفاده کند. مثل خوردن مال یتیم که قرآن کریم آن را چون خوردن آتش دانسته که خورنده را در دنیا و آخرت در خود می سوزاند.

ص176