ب - عبادت امام (ع)

۱- عبادت خدا را بسیار دوست میداشت و از همه مردم در این صفت برتر بود به اعتراف دشمنش مأمون او بهترین مردم روی زمین و داناترین و عابد ترین آنها بود

 ۲ به نماز بسیار اهمیت می داد و نماز را در اوقاتش بپا می داشت.

به اعتراف رجاء بن ابي ضحاك مأمور مراقب امام (ع) از مدینه تا مرو)

 فوالله ما رایت رجلاً كان اتقى الله منه ولا اكثر ذكراً في جميع اوقاته منه. ولا أشد خوفاً لله عز وجل.

 به خدا سوگند ندیدم مردی را که نسبت به خدای تعالی از وی بیشتر پرهیز داشته باشد و از او بیشتر به یاد خدا در همه اوقات زندگی باشد و خوف او نسبت به خدای تعالی بیش از او باشد.

 ۴ و هم به اعتراف او در شب هنگامی که در رختخواب می رفت بسیار تلاوت قرآن می کرد و چون به آیه ای بر میخورد که در آن نام بهشت و یا دوزخ بود می گریست و از خدا بهشت را درخواست میکرد و از آتش دوزخ به خدا پناه می برد

و نیز همو گفته است چون ثلث آخر شب میشد از رختخوابش بر می خاست و تسبيح و تمهید و تهلیل و استغفار میکرد و مسواک می زد و سپس به نماز شب می ایستاد.

در شب کم خواب و بسیار بیدار بود و اکثر شبها را از اول شب تا صبح احیاء می کرد.

بسیار روزه میگرفت و سه روز روزه در ماه از او فوت نمی شد و می فرمود: این روزه سال است.

از همه مردم به واجبات و او امر خداوند عامل تر و از همه مردم بر ترك محرمات الهی کوشاتر بود.

قرآن را در هر سه روز یکبار ختم میکرد و می فرمود: اگر بخواهم در کمتر از سه روز نیز میتوانم ولی به هر آیه ای که میگذرم در آن میاندیشم که در چه موردی و در چه زمانی نازل شده و بدین جهت هر سه روز یکبار ختم میکنم

ص19