و اينك بر ما خراسانیها و به ویژه همسایگان این امام رئوف که افتخار همجواری و آستان بوسی آن امام همام را در بین همه شیعیان جهان داریم، لازم و ضروری است که قدر وجود ذی وجود این نعمت عظمای الهی و سرچشمه خیر و برکت و منبع نور و رحمت را آنچنان که باید شناخته و با تقرب و تشبه روحی و معنوی به این واسطه فیض الهی و کسب معرفت نسبت به مقام رفیع ولایت و امامت این هشتمین گوهر تابناك بحر ولایت حق همجواری را در دار دنیا بجا آورده تا زمینه سعادت اخروی و همسایگی با این خاندان پاک را در دار عقبی فراهم آوریم.

چرا که بس اندوهبار و حسرت ز است در کنار بحر جوشان تشنه لب جان سپردن

ميلاد مبارك

میلاد سرا سر سعادت و برکت آن امام همام در روز پنجشنبه یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ هجری در مدینه منوره بوده است.

تولد آن بزرگواراندکی پس از شهادت امام صادق (ع) واقع شد. و یکی از آرزوهای امام صادق (ع) این بود که زنده باشد و نوه اش را زیارت کند چرا که از امام موسی بن جعفر (ع) روایت شده که فرموده است پدرم مکرر به من می فرمود، عالم آل محمد (ص) در طلب توست کاشکی من او را درک میکردم به درستی که او همنام امیر المؤمنین (ع) است.

مادر

امام رضا (ع) در دامان ولایت متولد و در خاندان عترت و رسالت پرورش یافت. مادرش کنیزی بود تکتم نام که از باختر زمین شهر مرسی از شهرهای جزیره سی سیل در ایتالیا یا از شهرهای جنوب فرانسه به مدینه رسیده بود.

حمیده مادر گرامی امام موسی کاظم (ع) درباره او به فرزند خود چنین گفته است: ای پسرك من تكتم کنیزی است که من تا به حال بهتر و افضل از او ندیده ام، و شك و شبهه ندارم اگر نسلی از برای او باشد، پاکیزه و مطهر خواهد بود. و من او را به تو بخشیدم سفارش کن تا به او نیکی کنند و ادامه داد: رسول خدا (ص) را در خواب دیدم که به من فرمود: ای حمیده نجمه را به فرزندت موسی ببخش، بزودی از او فرزندی متولد شود که بهترین اهل روی زمین است.

ص2