حدیث ۹ قرآن

المراء في كتابِ اللهِ كُفر.

حضرت رضا ( جدل درباره ی کتاب خداوند کفر است.(مسند الامام الرضا ( )، ج ۱، كتاب التفسير، ص ۳۰۷، ح.۲)

صص 121

حدیث ۱۵ در شأن قرآن

هُوَ حَبْلُ الله المتين وَ عُروَتَه الوثقى وَ طَريقته المثلى المُؤذى إلى الجَنَّه وَ المُنجى مِنَ النَّار، لا يَخلُق عَلَى الْأَرْمِنَهُ وَ لَا يَعْثَ على الألسنه؛ لأنه لم يَجْعَل الزَّمان، بَل جَعَلَ دَليل البرهان و الحجه على كل إنسان، لا يأتيه الباطل مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا من خلفه، تنزيل من حكيم حميد. لأَنَّ اللَّهَ تَعالى لم يُنزَّلَهُ لِزَمَانِ دون زمانِ وَ لِنَّاسِ دُونَ نَاسِ، فَهُوَ فِي كُلَّ زَمانَ جَدِيدِ، وَ عِندَ كُلِّ قَومِ غَضَ إلى يوم القيامه. هذا كَلامُ اللهِ لَا تَتَجَاوَرُوهُ وَ لَا تَطْلَبُوا أهدى في غَيْرِهِ فَتَضَلُوا.(. مسند الإمام الرضا ( )، ج ۱، كتاب التفسير، ص ۳۰۷، ح ٤ و١)

حضرت رضا در شأن قرآن میفرماید قرآن ریسمان و دستگیره ی محکم الهی است؛ قرآن راه برتری است که انسانها را به سوی بهشت ره می نماید و از آتش دوزخ می رهاند؛ گذشت زمان آن را فرسوده نمی کند و گفتار آدمیان آن را تباه نمی سازد. زیرا ویژه ی هر زمانی نیست و دلیل روشنی برای همه ی انسانهاست. از پیش رو و پشت سر، خط بطلان بر آن کشیده نمیشود، کتابی است فرود آمده از سوی خداوند حکیم حمید خدای متعالی آن را برای زمان و مردمان خاص نازل نفرموده است. از این جهت در هر زمانی جدید است و تا روز قیامت نزد هر قومی تازه و شکوفاست؛ این کلام خداوند است از آن تجاوز نکنید، و هدایت را در غیر آن نجویید که گمراه می شوید.

صص126-125