مختصری از عبادات حضرت رضا

عادت حضرت رضا چنین بود که چون صبح می شد نماز صبح را ادا میکرد و بعد از سلام نماز در مصلای خود می نشست و تسبیح می گفت و صلوات بر حضرت رسول و آل او می فرستاد تا زمانی که آفتاب طلوع میکرد. پس از آن به سجده می رفت و سجده را آنقدر طول میداد تا روز بلند میشد. بعد سر از سجده بر میداشت و با مردم صحبت میکرد و آنها را موعظه می نمود. چون ثلث آخر شب میشد در حالی که مشغول تسبیح و حمد خداوند و استغفار بود از رختخواب بر می خاست، مسواک میزد و وضو می گرفت و مشغول خواندن نماز شب میشد.

حضرت وقتی میخواست دعا کند اول صلوات می فرستاد و در قنوت نمازش این دعا را میخواند: «رَبِّ اغفر ورحم و تجاوزاً عما تعلم إِنَّكَ أَنتَ الْأَعَزُّ الأَجَلُ الْأَكْرَمُ

حضرت وقتی سوره فاتحه را تمام مینمود، می فرمود: «الحمد لله رَبِّ العالمين» و وقتی که سوره ی الاعلی را می خواند، می فرمود: سُبحانَ رَبِّي الأعلي»

هنگام تلاوت قرآن هرگاه به «یا ایها الذین آمنوا» می رسید، آهسته می گفت: «لبیک اللهم لبیک»

حضرت بسیار قرآن تلاوت مینمود و چون سوره ی اخلاص را تلاوت می کرد، آهسته میفرمودند: «الله احد و چون آن سوره تمام می شد، سه مرتبه می گفت: «كَذلك الله ربنا.»

چون از سوره ی مبارکه ی کافرون فارغ می شد، سه مرتبه می گفت: «رَبِّي الله وَ دِيني الإسلام»