حدیث ۲۸ : عمل صالح و دوستی آل محمد

لا تدعوا العَمَلَ الصَّالِحَ والاجتهاد في العبادة إتكالاً على حب آل مُحَمَّد وَ لا تَدْعُوا حُبَّ آلِ مَحَمَّد لأمرهم إتكالاً عَلَى العِبادَة فَإِنَّهُ لا يَقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الآخر.

مبادا اعمال نیک را به اتکای دوستی آل محمد رها کنید و مبادا دوستی آل محمد را به اتکای اعمال صالح از دست بدهید. زیرا هیچ کدام از این دو به تنهایی پذیرفته نمی شود.(فقه الرضا، ص ۳۳۸.)

حدیث ۲۹ رضایت و خشم خدا

أوحى اللهُ عَزَّوجَلَ إلى نبى مِنَ الأنبياء: إِذا أُطعتُ رَضِيتُ وَ إِذا رضيت باركت و ليس البركتى نهاية وإذا عُصيتُ غَضَبَتُ وَ إِذا غَضَبْتُ لَعَنتُ وَ لَعَنَتَى تَبْلُغُ السابع مِنَ الوَرى.

خدای عزوجل به یکی از پیغمبران وحی فرمود که هرگاه اطاعت شوم راضی گردم و چون راضی شوم، برکت دهم و برکت من بی پایان است؛ و هر گاه نافرمانی شوم، خشم گیرم و چــون خشم گیرم، لعنت کنم و لعنت من تا هفت پشت برسد.(الکافی، ج ۲، ص ۲۷۵)