راجع به اسم رضا که از القاب امام هشتم است
خداوند متعال هزار و یک اسم دارد که در دعای شریف جوشن کبیر آن اسماء میخوانیم و چون کلمه رضا هم عددش هزار و یک است لذا گفته میشود مظهر اسماء خدا این آمده است لذا شاعر اهلبیت مرحوم سید رضا حسینی تبریزی بزبان آذری لطیف بیان کرده.
۱ - مین بر آدیله آدلانوب الله لا ينام اسم رضادی مظهری بو آدلارین تمام
۲ - ای اسمی اسم اعظم حق ای شه آنام عاجز دی عقل مد حتوه یا ابا الحسن
یعنی خداوند سبحان با هزار و یک اسم مسمی شده که مظهر آنها کلمه رضاست.
خطاب به امام میگوید ای که نامش اسم اعظم حق وای پادشاه خلق، عقول از وصف و تعریف تو عاجزند ای ابا الحسن
علت ملقب شدن آنحضرت به «رضا»
چنانکه اشاره شد نام و لقب ائمه اطهار از طرف خداست و توسط رسول خدا در ضمن احادیث متواتره رسیده است حالا درباره کلمه رضا که لقب آن بزرگوار است حدیثی از فرزندش نقل میشود.
احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی می گوید:
به امام جواد عرض کردم گروهی از مخالفان شما می پندارند که چون مأمون پدر شما را برای ولایتعهدی خود پسندید و برگزید لذا ایشان را «رضا» نامید.
حضرت جواد الله فرمود: بخدا دروغ میگویند خلاف میگویند، بلکه خداوند تبارک و تعالی او را «رضا» نامید زیرا او برای خداوند عزوجل در آسمانش و برای رسول و ائمه بعد از او در زمینش مرضی بودند بزنطی گوید عرض کردم آیا مگر سایر پدرانتان برای خدا و رسولش و ائمه اطهار السلام مرضی نبودند؟
حضرت فرمود چون همانطور که دوستان و طرفدارانش به ایشان رضایت داده و ایشان را پذیرفتند مخالفین نیز ایشان را قبول کرده و به ایشان رضایت داده بودند و این حالت برای پدران و اجداد ایشان اتفاق نیفتاد و لذا از بین آنان فقط او رضا نامیده شد. (عيون اخبار الرضا مترجم ج ۱ ص ۲۴ ج ۱ و بحار الانوارج ۴۰ ص ۴ ح ۵.)
- شرط ثواب و رحمت یزدان عبادت است شرط قبول طاعت و نقوی ولای تو
۴ - ای نور چشم موسی جعفر که بنده وار موسی ستاده بر در دولت سرای تو
۵ - راضی چو بر رضای خدا گشته ای خدا راضی زبنده ای نشود بی رضای تو
حضرت موسی بن جعفر فرزند خود را رضا مینامید
از سلیمان بن حفص مروزی روایت است که امام کاظم فرزندش علی را «رضا» می نامید و میفرمود
فرزندم رضا را صدا کنید و یا به فرزندم رضا گفتم و یا فرزندم رضا بمن گفت . و زمانی که با حضرت رضا روبرو صحبت میکرد یا أبا الحسن خطاب میکرد. ( عيون مترجم ج ۱ ص ۲۵ ح ۲)
و کنیه آن حضرت ابوالحسن میباشد. از دوازده امام چهار نفر امام اول و هفتم و هشتم و دهم با کنیه ابوالحسن معروفند و این کنیه لازمه اش این نیست که باید فرزندی بنام حسن داشته باشد چنانکه در امام اول و دهم است بلکه جایز است مردی یا زنی را به کنیه ای مکنی کنیم که صاحب همچو فرزندی نیست.
و این بزرگوار با اینکه سومین ابوالحسن هستند ولی او را ابوالحسن ثانی میگویند چون حضرت علی ابو الحسن مطلق هستند بدون کلمه اول و حضرت موسی بن جعفر ابوالحسن اول معروف شده لذا این حضرت ابوالحسن ثانی معروف هستند و ابو الحسن ثالث حضرت امام هادی هستند.
آنچه معروف و معتبر است این بزرگوار غیر از امام نهم حضرت محمد بن على التقى الجواد فرزندی نداشته است ولی بعضی از مورخین چند فرزند برای ایشان نقل کرده اند که اکثر محدثین موثق قبول نکرده اند.