در حدیثی که در سند آن ، راوی ، از امام عسکری (ع) و آن حضرت از پدران بزرگوارش تا امام رضا (ع) و آن حضرت نیز از پدران بزرگوارش تا امام سجاد (ع) نقل فرمودند که آن حضرت در باره آیه: « الَّذي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماء بناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَكُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ انداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُون(2)»(بقره ، ۲۲ «آن کس که زمین را بستر شما و آسمان جو زمین را همچون سقفی بالای سر شما قرار داد و از آسمان آبی فرو فرستاد و به وسیله آن میوه ها را . پرورش داد تا روزی شما باشد بنا بر این برای خدا همتایانی قرار ندهید در حالی که می دانید هیچ یک از آنها نه شما را آفریده اند و نه شما را روزی میدهند ») چنین فرمودند: یعنی خداوند زمین را متناسب با طبیعت ، خوی و بدنهای شما قرار داد. آن را نه چنان داغ و سوزان نمود که شما را بسوزاند و نه چنان سرد که در آن یخ بزنید باد آن نه چنان خوشبو است که از آن سردرد بگیرید و نه آنچنان بد بو که شما را اذیت کند ، و زمین ، نه همچون آب ، نرم است که شما را غرق کند و نه آنچنان سخت که نتوانید در آن خانه بنا سازید و قبر بکنید ، بلکه خداوند عز و جل ، آن مقدار صلابت در آن نهاده است که برای شما مفید و نافع باشد و بتوانید خود و ساختمانهایتان را بر آن نگه دارید و در آن خاصیتی قرار داده است تا برای خانه سازی و قبر کندن و بسیار منافع دیگر شما مناسب باشد، پس به این خاطر زمین را برای شما همچون بستر گردانیده است. سپس خداوند می فرماید: «و السماء بناء» ) و آسمان را همچون بناء و ساختمان (گردانید مراد از «بناء» در اینجا «سقف» است سقفی» که ماه و آفتاب و ستارگانش را به خاطر منافع شما در حرکت و چرخش در آورده است. سپس می فرماید: «وَ أَنْزَل من السماء ماء» از آسمان آب نازل کرد یعنی بارانی که از بالا فرو میفرستد تا به قله های کوه و تپه و قعر دره ها برسد ، سپس این باران را به صورتهای مختلف ریز و تند ، درشت و شدید و نم نم در آورد تا زمینها این بارانها را در خود فرا گیرد و این باران را یک جا و یک پارچه نازل نفرمود که در این صورت تمام زمینها ، درختان ، کشت و زرع و میوه های شما نابود میشد . و خداوند در ادامه می فرماید: «فَأَخْرَجَ بِهِ مِن الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَكُمْ» (سپس به وسیله آن آب روزی شما یعنی میوه های مختلف را از زمین بیرون آورد یعنی از آنچه از زمین میروید ، برای شما رزق و روزی قرار داد . «فَلا تَجْعَلُوا لِلهِ أنداداً» برای خداوند ، «ند» شریک ) قرار ندهید یعنی از میان بتهایی که نه عقل دارند نه میشنوند ، نه میبینند و نه توانایی بر کاری دارند، شبیه قرار ندهید ، و حال آنکه خود شما هم میدانید که آن بتها نمیتوانند این نعمتهای فراوان و بزرگی را که خداوند تبارک و تعالی به شما داده ، به شما عطا کنند(1).(عيون اخبار الرضا (ع) ، ج ۱، ص ۱۳۷ - ۱۳۸)

البته همان گونه که ملاحظه میگردد، در حدیث شریف مذکور ، امام رضا (ع) در سلسله سند حدیث به عنوان ناقل حدیث از پدران بزرگوار خویش است که ما آن را در این جا ذکر نمودیم .