نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان رضا به معنای خشنودی میباشد امام محمد تقی ال امام نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را این گونه نقل می فرمایند

خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده اند و ایشان را برای امامت پسندیده اند و همینطور به خاطر خلق و خوی نیکوی امام هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بودند.

یکی از القاب مشهور حضرت عالم آل محمد است. این لقب نشان گر ظهور علم و دانش ایشان میباشد. جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی بر این سخن است که قسمتی از این مناظرات در بخش جنبه علمی امام آمده است. این توانایی و برتری امام در تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت

ایشان می باشد و با تأمل در سخنان امام در این مناظرات کاملاً این مطلب روشن می گردد که این علوم جز از یک منبع وابسته به الهام و وحی نمی تواند سرچشمه گرفته باشد. (قمی، حاج شیخ عباس منتهی الامال انتشارات جاویدان، ص ۳۸۸، ۲۸۹)