من به ستایش امامی که
دیگر از شعرائیکه در وصف ولیعهد شعر گفت ابو نواس شاعر معروف عصر خویش است (۳.حسن بنهانی مشهور به ابونواس در بصره بدنیا آمد و همانجا نشو و نما کرد و سپس به کوفه رفت و در سال ۲۰۰ هجری وفات کرد وقتی از نسب وی سئوال کردند؟ گفت: «اغنانی ادبی عن نسبي، ادب من از مباهات به نسب مرا بی نیاز کرده است در بدیهه گوئی ممتاز بود او اشعار بسیاری در مدح امام هشتم(ع) سروده که صدوق و ابن شهر آشوب و دیگران آنها را نقل نموده اند ابو علی در منتهى المقال گفته احادیث فراوانی دردم و نکوهش ابونواس رسیده لیکن هیچکدام مدرک معتبری ندارد و بهر حال او از دوستان خالص و مادحين ائمه اطهار بوده است ولی قاضی نعمة الله شوشتری او را از مخالفین شمرده و گفته ابو نواس از روی خلوص نیت امام هشتم (ع) را مدح نکرده و در مقام تأئید سخن امام دهم (ع) را آورده که به ابوالسری سهل بن یعقوب شیعی فرمود؛ تو ابونواس حق میباشی و آنکه پیش از تو بود ابو نواس باطل بوده الكنى والالقاب ج ۱ صفحة ۱۶۱)
ابونواس برای پول و جایزه در درجه اول ستایشگر مقام خلافت، سپس مداح فرمانداران استانداران بشمار میرفت او با اینکه مدتی از جریان ولایتعهدی میگذشت هنوز در تصویب عمل مأمون و ستایش مقام ولیعهد چیزی نگفته و شعری نسروده بود .
این شاعر تواناروزی بر مأمون وارد گشت
مأمون پرسید : ای ابونواس تو با اینکه بزرگ شعرای عصر خود هستی و از مقام و شخصیت علی بن موسى الرضا «ع» و بستگی و پیوندش با من آگاه میباشی چرا تا بحال درستایش آن حضرت کوتاهی کرده ای ؟
ابونواس بداهه با این چند بیت به مأمون پاسخ داد:
قيل لي انت اوحد الناس طراً في فنون من الكلام النبيه
لك من جوهر الكلام بديع يثمر الدر في يدى مجتنيه
فعلی ما تركت مدح بن موسى والخصال التي تجمعن فيه
قلت لا اهتدى لمدح امام كان جبريل خادماً لابيه
به من گفته شد تو در جمیع فنون سخنوری یگانه مردم دورانی
تو از گوهر سخن سبك بديع و جالبی داری که دانه های گرانبهائی به دست چیننده اش میدهد.
پس چرا مدح امام رضا (ع) و ذکر صفات کاملی را که در او جمع است ترک کرده ای ؟
گفتم من به ستایش امامیکه جبرئیل خادم پدرش بود راه نمیبرم.
مأمون با شنیدن این ابیات بر قریحه عالی او آفرین گفت و برابر تمام جوائزیکه به همه شاعران در مورد ولایتعهدی داده بود بوی عطا کرد و بر همگانش برتری بخشید (۱. عيون ج ۲ باب ۴۰ حدیث ۹)
ص118