دوری از خویشاوندان بد، نوعی صله رحم است

عمیر بن یزید گفت یک روز با عده ای در حضور امام رضا نشسته بودیم در این موقع صحبت از محمد بن جعفر صادق - عموی حضرت - به میان آمد. امام رضا درباره او فرمود: «من با خود عهد و پیمان بسته و تصمیم گرفته ام که هرگز با وی زیر یک سقف قرار نگیرم .»

به شنیدن این جمله با خود گفتم امام رضا از یک طرف به ما سفارش ،احسان نیکی و صله رحم میکند ولی از طرف دیگر خودش درباره عمویش چنین میگوید؟

در این افکار بودم که حضرت رو به من کرد و فرمود :

این روش هم از نیکی خیرخواهی و صله رحم است؛ زیرا وقتی او با من معاشرت و هم نشینی کند مردم سخنان او را تصدیق میکنند؛ ولی اگر با هم رفت و آمد نکنیم مردم حرفهای او را نمی پذیرند. (3) . عیون الاخبار، ج ۲، ص ۲۰۴؛ مسند الرضا الله ، ج ۱، ص ۱۷۴ ؛ بحار، ج ۴۷ ، ص ۲۴۶ ؛ اثبات الهداة، شيخ حر عاملی، ج ۶، ص ۵۹ . )

«اسحاق بن موسی برادر امام رضا گفت:

وقتی عمویم «محمد بن جعفر در مکه قیام کرد و مردم را به رهبری خویش دعوت نمود و اسم خود را امیرالمؤمنین گذاشت و با او به خلافت بیعت نمودند من همراه حضرت رضا نزد او رفتیم. امام به محمد بن جعفر فرمود عمو پدر و برادرت را انکار و تکذیب نکن و بر ایشان دروغ نبند؛ زیرا این کار تو عاقبت خوب و خوشی ندارد.

بعد به اتفاق حضرت از مکه خارج شده به مدینه رفتیم طولی نکشید که «جلودی» یکی از دشمنان سرسخت اهل بیت پیغمبر ﷺ از طرف مأمون مأموریت یافت تا با محمد بن جعفر بجنگد. در این جنگ و پیکار محمد بن جعفر شکست خورد پس از شکست از جلودی امان نامه گرفت و لباس سیاه پوشید و بالای منبر رفت و خود را از خلافت خلع کرد و گفت خلافت حق مأمون است و من در آن حقی ندارم».

پس از آن او را به خراسان فرستادند و سرانجام در گرگان از دنیا رفت. (1) ۱ همان مدارک در صفحات ع ، ۲۰۷ ؛ م ، ۱۷۴ ، ب، ۲۴۶ ؛ ث، ٦٣ . )