۸-۲- پایبندی دینی

پایبندی دینی، یعنی التزام عملی و اعتقادی به آموزه های دینی که طبق پژهشهایی تایید شده این پایبندی در سلامت جسمانی و روانی فرد، مؤثر است و افرادی که پایبندی بیشتری دارند از زندگی و سلامتی راضی ترند.

امام رضا در روایتی فرمودند هر امامی را پیمانی در گردن اولیا و شیعیانشان میباشد؛ وفای به این پیمان وقتی تمام و کامل است که قبرهایشان زیارت می شود. ( حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشيعه، ج ۱۰، ص ۲۵۳)طبق نظر آیة الله جوادی آملی و رکنی یزدی نخستین آموزش این حدیث آن است که زیارت، متمم و مکمل وفای به عهدی است که هر مأموم با امام خود، بسته است.

از سوی دیگر خواندن زیارت و تکرار سلام و اوصاف و مناقب امام، به نوعی تجدید پیمان و میثاق و مودت با امام و امامت است، زیرا زائر با خواندن زیارت و سلام به امام و با ذکر اوصاف و شناخت موارد یاد شده (سلام - تجدید میثاق به نوعی قصد تثبیت و تحکیم پیوند خود را با امام اظهار میدارد. به عبارت دیگر یکی از هدفهای زیارت، تجدید میثاق با امام است. کیفیت این میثاق در مضمون زیارت آمده، زیرا وقتی زائر می گوید، سلام بر تو که وارث امیر مؤمنان علی الله و وصی رسول خدا هستی در واقع به این عهد اقرار میکند که من وارث بودن علی الا و وصی بودن او را قبول دارم و برای تجدید این باور در ظرف سلام آن را اظهار میکنم. پس زائر تجدید میثاق و تحکیم پایبندی خود را اظهار می کند و در پی آن خود را به دستورها و معارف آنان ملزم خواهد دانست. البته این پایبندی با توجه به مرتبه شناخت زائر نسبت به امام در افراد متفاوت است.

بنابراین، فلسفه وجودی زیارت خواندن متن زیارت نامه و تکرار سلام با قصد تجدید میثاق است که به نوعی پایبندی و وظیفه شناسی را در فرد تثبیت میکند و این امر سبب میگردد زندگی و مسائل آن برای زائر معنا و فلسفه بیاید. البته این معنا بخشی نیاز به تحلیل دارد که در مجال دیگری باید به آن پرداخت.