امام رضا الله فرمود: هر کس مرقد مرا با وجود دوری راه و مسافت بسیار زیارت کند روز قیامت در سه مورد نزد او می آیم تا او را از هول و هراس و خطرهای آن موارد نجات دهم ۱ - وقتی نامه های اعمال مردم میان آنها از چپ و راست پخش میشود ۲ موقعی که مردم می خواهند از پل صراط عبور کنند ۳ - هنگامی که مردم در پای میزان عدل الهی برای سنجش اعمال حاضر میشوند. (3) من لا يحضر الفقيه، ج ۲، ص ۵۸۴ ، ح ۳۱۸۹؛ عیون الاخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۵۵ ؛ مسند الرضاء ، ج ۱، ص ۱۴۵ ؛ وسائل، ج ۱۰، ص ۴۳۳؛ بحار، ج ۹۹ ، ص ۳۴ و ۴۰؛ امالی شیخ صدوق مجلس ۲۵ ؛ خصال، ج ۱، ص ۱۹۷ ؛ كامل الزيارات، ص ۳۱۹ ؛ مستدرک، ج ۱۰ ، ص ۳۵۶ ؛ چاپ قدیم، ج ۲، ص ۲۲۴ . )

حضرت رضا فرمود: من به زودی مظلومانه و به زهر جفا با زهر به قتل میرسم پس هر کس با شناخت و معرفت به حقی که من بر شیعیان خود دارم مرا زیارت کند خداوند تمام گناهان گذشته او را می بخشاید (4) وسائل، ج ۱۰، ص ۴۳۸ ، عیون الاخبار، ج ۲، ص ۲۶۱ ؛ آثار الصادقين، ج ۳۳ ، ص ۱۴۰ . )

حضرت رضا فرمود: «هر کس مرا زیارت کند در حالی که حق مرا و اطاعت و پیروی از ما را که خداوند بر او واجب کرده، بشناسد و به آن عمل کند - من و پدرانم در روز قیامت شفیع او هستیم و هر کس که ما شفیع او باشیم نجات می یابد.»(1) وسائل، ج ۱۰ ، ص ۴۳۶ ؛ عیون الاخبار، ج ۲، ص ۲۵۷ . )

امام جواد محمد تقی فرمود: من از جانب حق تعالی ضمانت می کنم بهشت را برای کسی که زیارت کند قبر پدرم - علی بن موسی الرضا - را در خاک طوس در حالی که نسبت به حق او شناخت و معرفت داشته باشد. (2) من لا يحضر الفقيه، ج ۲، ص ۱۸۳ ، ح ۳۱۸۹ ؛ وسائل، ج ۱۰، ص ۴۳۵ ؛ محجة البيضاء، ج ۴، ص ۴۸ )

حسن بن على وشاء گفت از حضرت رضا شنیدم که فرمود:

هر امام و رهبری بر محبان و شیعیان خود عهد و پیمانی داشته حقی دارد یکی از اعمالی که نمایانگر وفاداری به عهد و پیمان و ادای این حق است، زیارت آرامگاه منور آنان است؛ پس هر کس با شوق و رغبت آنان را زیارت کند و سخنان ایشان را تصدیق نماید و مورد عمل قرار بدهد امامان معصوم صلوات الله علیهم جمعین در روز قیامت از آنها شفاعت میکنند.»(3) عيون الاخبار، ج ۲، ص ٢٦١ ؛ علل الشرایع، ج ۲، ص ١٦٩ ؛ بحار، ج ۹۷ ، ص ١١٦ ؛ روضة الواعظين، ص ۲۲۲ و ۲۷۰ ؛ كامل الزيارات، ص ۱۳۱ ؛ فروع کافی، ج ۴، ص ٥٦٧ ؛ من لا يحضر الفقيه، حديث ۳۱٦٠؛ مسند الرضا علي ، ج ۲، ص ۲۴۵؛ وسائل، ج ۱۰، ص ۲۵۳ ؛ آثار الصادقین، ج ۲۶ ، ص ۴۰۴ و ج ۳۳ ، ص ۱۲۰ . )