در سنگر عبادت

امام رضا (ع) بزرگترین افتخار خود را عبادت و بندگی حق تعالی می دانست به همین جهت در برنامه روزانه اش برای نیایش و عبادت برنامه مخصوصی قرار داده بود آن حضرت همانند پیامبر اکرم(ص) و علی بن ابی طالب (ع) به عبادت عشق میورزید. شیخ صدوق به نقل از رجاء بن ضحاک که در سفر به خراسان از مدینه تا مرو امام را همراهی کرده است مینویسد من مردی را پارساتر از او ندیدم در جمیع اوقات شبانه روزش ذکر خدا بر لب او بود خوف از نافرمانی حق و عشق به عبادت سراسر وجودش را فرا گرفته بود. هنگامی که نماز صبح را تمام میکرد در مصلای خود به تسبیح تحمید تکبير، صلوات و سجده می پرداخت. (۱. عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۷۸ ۲ - همان، ص ۱۸۳)

ابراهيم بن عباس نیز گفته است حضرت رضا (ع) در شب کم میخوابید و بیشتر بیدار میماند اکثر شبهایش را از اول شب تا صبح احیاء می داشت و به عبادت و نیایش میپرداخت آن گرامی حتی دوست داشت اهل منزلش نیز به نماز شب برخیزند و آنان را به این امر تشویق

می کرد. (۲. همان، ص ۲۷)

آن حضرت میفرمود شیطان همواره از مومنی که به نمازهای پنجگانه اش محافظت میکند در بیم و هراس است. و هر گاه نمازهایش را ضایع گرداند به او جرئت پیدا کرده و با رسوخ در دلش وی را به گناهان

کبیره وا می دارد. (۳. بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۴۹)

ص30