فلسفه نماز

امام رضا (ع) در مورد فلسفه نماز فرمود نماز خواندن و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب میشود که انسان مولا و مدبر و خالق خود را از یاد نبرد و روح سرکشی و طغیانگری و عجب و غرور وجود او را فرا نگیرد. او در نماز در مقابل مولای عظیم الشان خویش تواضع و فروتنی نشان داده و پیشانی بر خاک می ساید طلب رحمت و بخشش و مغفرت از خطاها و لغزشهای خویش میکند این عمل هر روز تکرار میشود و تداوم آن روح عبودیت و بندگی را در فرد نمازگزار تقویت می کند. تقدیس و تسبیح مداوم جان و دل انسان را با مبدأ هستی مرتبط می سازد و به این ترتیب به سوی خوبیها و کمال گام بر می دارد و از زشتی ها و ناپاکیها فاصله میگیرد افزون بر آن با دعاها و خواسته هایی که در نماز از خدای قادر متعال میخواهد به آرزوهای دینی و دنیوی نائل می شود. (۲. التحفة السنيه، ص ۱۱۱. مسند الامام الرضا (ع)، ج ۲، ص ۱۵۵)

برکات نماز

امام رضا(ع) در مورد آثار و برکات نماز به نقل از رسول خدا (ص) می فرماید:

مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ دَعَوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ

هر کس نماز واجب خود را بجای آورد در نزد پروردگار متعال یک دعای قبول شده دارد. (۳. مسند الامام الرضا (ع)، ج ۲، ص ۱۵۶)

آن حضرت در مورد سایر فوائد اخروی نماز می فرماید: در روز قیامت از سوی خداوند متعال بنده را صدا میکنند و مورد بازخواست قرار میدهند اولین سؤال در مورد نماز است اگر آنرا صحیح و کامل بجای آورده باشد آزاد و راحت خواهد بود و اگر نتواند از سوال نماز پاسخ کافی بدهد بدون هیچ سوال و جوابی راهی دوزخ خواهد شد. (۱. همان)

جدا شدن از صف منافقان ستمگران و گنهکاران یکی دیگر از برکات اقامه نماز است. امام هشتم (ع) شیعیان را به نماز توصیه کرده و فرمود: سعی کنید نمازهایتان ضایع نشود چرا که هر کس نماز خود را ضایع کند ( سبک بشمارد قضا شود فراموش شود و....) با قارون و هامان محشور خواهد شد و بر خدا سزاوار است که تارک نماز را به همراه منافقین به جهنم ببرد پس وای بر کسی که بر نمازهای خود مواظبت و مداومت ندارد و از شیوه پیامبر خود پیروی نمی کند. (۲.همان)

امام رضا (ع) آنچنان به نماز اهمیت میداد که راضی نبود شیعیانش در هیچ حالی نماز را ترک کنند آن حضرت به نقل از رسول خدا (ص) می فرمود اگر شخصی نمیتواند ایستاده نماز بخواند نشسته آنرا بجای آورد. و اگر نشسته هم نتواند خوابیده بخواند و اگر باز هم نتواند با اشاره نماز را بجای آورد. (۳. عيون اخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۶۸)

ص33