توضیحی درباره کلام حضرت: روایاتی که درباره دیدن خدا نقل کرده اند، دو دسته هستند.
الف) روایاتی که مفاد آنها امکان دیدن خدا در دنیاست ولی بجز پیامبر (ص) کسی او را ندیده است، به عنوان نمونه از قول پیامبر (ص) نقل شده است: رأیت ربي في احسن صورة فقال لي : يا محمد اتدرى فيم يختصم الملأ الأعلى، فقلت (۱۰۱)(كنز العمال ، ج ۱، ص ۲۲۸ )، (پروردگارم را در بهترین و زیباترین صورت دیدم به من گفت ای محمد آیا میدانی ساکنان آسمانها درباره چه چیزی اختلاف دارند؟)
ب) روایاتی که مفاد آنها دیدن خداوند در آخرت است که این روایات زیاد است، البته این دیدن را نیز میگویند اختصاص به مؤمنان دارد و شامل کفار نمی شود. به عنوان نمونه : عن ابي هريره ان النبي (ص) قال : يجمع الناس يوم القيامه في صعيد واحد ثم يطلع عليهم رب العالمین (۱۰۲)( الامام احمد بن حنبل، مسند، ج ۲، ص ۳۶۸ ، ناشر، دار صادر، بیروت)»، ابوهریره گوید: پیامبر (ص) فرمود؛ در قیامت مردم را در یک منطقه جمع می کنند پس از جمع شدن مردم خداوند بر آنان ظاهر می شود . )
حضرت رضا (ع) :با این استدلال هر دو دسته از روایات را رد می کند، چون دیدن با چشم لواز می دارد که شی باید در مکان خاص دارای کیفیت خاص مقدار و حجم خاص و محدود به حدود خاص باشد تا قابل دیدن باشد و این محدودیتها برای دیدن با چشم، اختصاص به دنیا ندارد، بلکه دیدن با چشم در آخرت نیز همین محدودیتها را دارد و این محدودیتها با احاطه خداوند بر عالم قابل جمع نیست بنابراین همان گونه که خدا در دنیا قابل دیدن با چشم نیست، در آخرت نیز قابل رؤیت با چشم نمی باشد.
خزار و محمد بن الحسین می گویند: خدمت حضرت رسیدیم و برای آن حضرت روایتی را بدین مضمون نقل کردیم که محمد (ص) پروردگارش را به صورت جوان آراسته سی ساله دیده است و گفتیم هشام بن سالم و صاحب طاق و میثمی میگویند خدا تا ناف میان تهی بود و باقی تنش، توپر بود!!
حضرت برای خدا به سجده افتاد او در سجده چنین فرمود منزهی تو! تو را نشناختند و یگانه ات نداشتند از این رو برایت صفت تراشیدند، منزهی تو اگر تو را می شناختند، به آنچه خود را توصیف کرده ای؛ توصیفت میکردند منزهی تو چگونه به خود اجازه دادند که تو را به دیگری تشبیه کنند!
خدايا ! من ترا جز به آنچه خود ستوده ای نستایم و به مخلوقت مانند نسازم تو هر چیزی را سزاواری مرا از مردم ستمکار قرار مده سپس به ما توجه نمود و فرمود: هر چه بخاطرتان گذشت خدا را غیر از آن بدانید، بعد فرمود:
ما آل محمد (ص) طریق معتدلی هستیم که غلو کننده بما نرسد و عقب افتاده بر ما پیشی نگیرد.
ای محمد هنگامی که رسول خدا (ص) به عظمت پروردگارش نظر افکند، جوان آراسته و در سن سی سالگی بود ای محمد پروردگار من بزرگتر از این است که به صفت آفریدگان باشد.
محمد فدایت شوم چه کسی دو پایش در سبزه بود؟
امام رضا (ع): او محمد (ص) بود که چون با دل متوجه پروردگارش شد، خداوند او را در نوری مانند نور حجب (معارف و عقول قرار داد تا آنجا که آنچه در حجب بود، برایش هویدا گشت، همانا نور خدا سبز و سرخ و سفید و رنگهای دیگر است . ای محمد عقیده ما چیزی است که قرآن و حدیث به آن گواهی دهد (۱۰۳)(اصول کافی، ج ۱، ص ۱۳۶ ) .